Vertrek Nederland was een doorgangsadres voor de Hongaarse vluchtelingen en in het voorjaar was men in Canada zover, dat ze daar ontvangen kon den worden. Vanaf 19 maart 1957 vertrokken de vluchtelingen uit Nederland naar Canada, om een nieuw leven op te bouwen. In de week daarvoor werd er hartelijk afscheid genomen. De bewoners van Burghsluis vertrokken het eerst. Alle betrok ken Nederlanders, speciaal de beheerders van de kampen, werden bedankt, zowel door de Hon garen als door het Hulpverleningscomité. In de Zeikepolder sprak mevrouw Dijckmeester roeren de woorden. "Waar u ooit nog eens terecht komt: vergeet het kleine Nederland en het kleine stadje Zierikzee niet. Hier wonen vrienden, die u in nood andermaal zullen helpen." Van beide kanten wer den er cadeautjes uitgedeeld. Een der Hongaren zei: "Nu weet ik pas wat het is om Europa te moe ten verlaten". Bij elk afscheid werden er Hongaarse vlaggetjes uitgedeeld, van gekleurd plastic en door de vluchtelingen zelf gemaakt. In Oosterland concerteerde de plaatselijke fanfare op de afscheidsavond. Ook hier vielen warme woor den over en weer en werden er cadeautjes uitge wisseld. Een gezellig bal besloot deze bijeen komst. In Bruinisse werd er een film vertoond, waarna de volksliederen werden gezongen. Burgemeester H. K. Michaelis en dokter Quaak kregen een vaandel aangeboden met het opschrift 'Hongaarse vluchtelingen 1957'. Het barakkenkamp te Oosterland in latere tij den. De spelende kinderen zijn geen Hongaren (coll. P. Roks te Oosterland) ledereen die bij de hulpverlening betrokken was geweest, ontving een Hongaarse pop. Schouwen- Duiveland deed de vluchtelingen op waardige wijze uitgeleide. De laatste vertrokken op maan dag 20 mei 1957, uitgezwaaid door de leden van het comité. Zowel hier als in Canada zullen er mensen zijn die warme herinneringen koesteren aan deze bijzondere episode in de geschiedenis van het eiland, waarin de bewoners zich van hun beste kant hebben laten zien. Betty Blikman-Ruiterkamp Noten 1 Deze stonden tussen de N59, de Weg naar de Val en de Julianastraat. Oorspronkelijk I.H.V.-kamp (kamp van de Internationale Vrijwillige Hulpdienst), thans Camping Zierikzee en boomgaard. 2 Op 15 maart 1848 maakte Hongarije zich vrij van de Habsburgse onderdrukking. 3 Dit kamp stond aan het begin van de Molenweg, in de buurt van het tegenwoordige garagebedrijf. 4 Mocht het iemand bekend zijn of deze films bewaard zijn gebleven, wil de redactie graag op de hoogte worden gesteld. Bronnen Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, Zierikzeesche Nieuwsbode 12-13, 16, 18, 23 en 30 november, 10-11, 13, 14, 18, 21, 31 december 1956, en 10 januari, 4, 5, 11,21, 25 en 26 februari, 4, 11-12, 15, 19, 21 en 28 maart, 4, 20-21 april 1957. Mondelinge inlichtingen kreeg ik van de dames L. A. Dijckmeester-de Brauw, R. Romein - Lula (t) en M. van Wijck en de heer T. Rosmolen. Waarvoor hartelijk dank! 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2007 | | pagina 16