Vertrek
Nederland was een doorgangsadres voor de
Hongaarse vluchtelingen en in het voorjaar was
men in Canada zover, dat ze daar ontvangen kon
den worden. Vanaf 19 maart 1957 vertrokken de
vluchtelingen uit Nederland naar Canada, om een
nieuw leven op te bouwen. In de week daarvoor
werd er hartelijk afscheid genomen. De bewoners
van Burghsluis vertrokken het eerst. Alle betrok
ken Nederlanders, speciaal de beheerders van de
kampen, werden bedankt, zowel door de Hon
garen als door het Hulpverleningscomité. In de
Zeikepolder sprak mevrouw Dijckmeester roeren
de woorden. "Waar u ooit nog eens terecht komt:
vergeet het kleine Nederland en het kleine stadje
Zierikzee niet. Hier wonen vrienden, die u in nood
andermaal zullen helpen." Van beide kanten wer
den er cadeautjes uitgedeeld. Een der Hongaren
zei: "Nu weet ik pas wat het is om Europa te moe
ten verlaten". Bij elk afscheid werden er
Hongaarse vlaggetjes uitgedeeld, van gekleurd
plastic en door de vluchtelingen zelf gemaakt. In
Oosterland concerteerde de plaatselijke fanfare op
de afscheidsavond. Ook hier vielen warme woor
den over en weer en werden er cadeautjes uitge
wisseld. Een gezellig bal besloot deze bijeen
komst. In Bruinisse werd er een film vertoond,
waarna de volksliederen werden gezongen.
Burgemeester H. K. Michaelis en dokter Quaak
kregen een vaandel aangeboden met het
opschrift 'Hongaarse vluchtelingen 1957'.
Het barakkenkamp te Oosterland in latere tij
den. De spelende kinderen zijn geen Hongaren
(coll. P. Roks te Oosterland)
ledereen die bij de hulpverlening betrokken was
geweest, ontving een Hongaarse pop. Schouwen-
Duiveland deed de vluchtelingen op waardige
wijze uitgeleide. De laatste vertrokken op maan
dag 20 mei 1957, uitgezwaaid door de leden van
het comité. Zowel hier als in Canada zullen er
mensen zijn die warme herinneringen koesteren
aan deze bijzondere episode in de geschiedenis
van het eiland, waarin de bewoners zich van hun
beste kant hebben laten zien.
Betty Blikman-Ruiterkamp
Noten
1 Deze stonden tussen de N59, de Weg naar de Val en de Julianastraat. Oorspronkelijk I.H.V.-kamp
(kamp van de Internationale Vrijwillige Hulpdienst), thans Camping Zierikzee en boomgaard.
2 Op 15 maart 1848 maakte Hongarije zich vrij van de Habsburgse onderdrukking.
3 Dit kamp stond aan het begin van de Molenweg, in de buurt van het tegenwoordige garagebedrijf.
4 Mocht het iemand bekend zijn of deze films bewaard zijn gebleven, wil de redactie graag op de hoogte
worden gesteld.
Bronnen
Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, Zierikzeesche Nieuwsbode
12-13, 16, 18, 23 en 30 november, 10-11, 13, 14, 18, 21, 31 december 1956, en 10 januari, 4, 5, 11,21,
25 en 26 februari, 4, 11-12, 15, 19, 21 en 28 maart, 4, 20-21 april 1957.
Mondelinge inlichtingen kreeg ik van de dames L. A. Dijckmeester-de Brauw, R. Romein - Lula (t) en
M. van Wijck en de heer T. Rosmolen. Waarvoor hartelijk dank!
12