(prnfawfe imwbê» Wie in het voorjaar de door een schilderachtig landschap voerende wegjes en wandelpaden langs de duinzoom van de Schouwse Westhoek voor z'n voettochten heeft uitgekozen kan op vele plaatsen langs de kant narcissenplanten aan treffen. Meestal echter zonder bloemen. Het is hier n.l. een gewoonte om, zodra de bloemknoppen zich nog maar nauwelijks boven de grond vertonen, deze weg te plukken om ze thuis in bloei te laten komen. Door het veel te vroege pluktijdstip zijn de stengels dan natuurlijk veel te kort. Maar de gedachte dat ze anders toch door ande ren worden meegenomen zal wel de voornaamste aanleiding zijn tot deze geforceerd-vroege oogst! Van de fraaie aanblik van toch tot bloei gekomen planten kan, zij het op enige afstand, worden genoten indien de wandeling langs de achterkant van het bos van het Slot Haamstede wordt gemaakt. Plaatselijk staan ze daar langs de bospaden en zelfs in het bos in groot aantal. Een beetje beschermd door de puntdraadafrastering van het Slotgebied. Denk overigens niet dat er daar nooit eens van worden weggepikt! Maar de kans om op heterdaad te worden betrapt zit er daar wel in en schrikt sommigen nog wat af. De vraag wordt nogal eens gesteld of dit nu allemaal de echte wilde narcissen zijn, waarvan in de "Flora" wordt vermeld dat zij vroeger (en misschien nog wel) op een paar plaatsen in het oosten van ons land en in Zuid- Limburg groeiden (groeien) Het antwoord is ontkennend. Ze zijn n.l. afkomstig van de narcissenkultuur die al van het begin dezer eeuw op de zandgronden langs de duinen was gevestigd. Hoe ze zo massaal in het Slotbos en in mindere mate langs wegen en slootkanten terecht konden komen moge uit het volgen de blijken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1978 | | pagina 11