Zomer 1992, regelmatig een jagende Boomvalk boven de Hellegatsplaten. Foto: G. L. Ouweneel. maken heeft met de maar matige omvang van de rui-concentratie op de Ventjagersplaat de laatste jaren (Ouweneel 1988). Ontzilting en het geleide lijk aan dichtgroeien met steeds hoger reikende ve getatie pakken ook nadelig uit voor steltlopercon centraties. Ook hier over het algemeen dalende trends (tabel 2). Overigens kunnen incidenteel ver rassend hoge aantallen steltlopers het gebied nog aandoen. Zo waren op 9 mei 1993 125 Rosse Grut to's op de Hellegatsplaten en 600 op de tegenover liggende Ventjagersplaat. Evenals de broedvo- gelstand wordt ook de niet-broedende avifauna soortenrijker. Allereerst is er de grote roofvogel rijkdom met de Slechtvalk nog steeds prominent aanwezig van september tot en met april. Toen in april 1992 een paartje boven de plaat baltste, loodsten de Hoeksche Waardse vogelaars binnen 24 uur een broedkist in een hoogspanningsmast. Zonder succes. Te voorzien valt dat het gebied bin nen afzienbare tijd broedende Buizerds zal herber gen: er wordt al overzomerd. Zomer 1992 broed den langs de noordzijde Volkerakdam Boomval ken, die vaak verkozen te jagen boven de Helle gatsplaten. Visarend, rustend op hoogspanningsmast. In augustus en september niet ongewoon. Foto: G. L. Ouweneel. Interessant en veelbelovend is dat de op de Vent jagersplaat ruiende Grauwe Ganzen (zomer 1993 ca. 1800), de Hellegatsplaten gebruikten als voor verzamelplaats; ook na afloop verbleef er een con centratie. Dit kan een beheersfactor van betekenis worden (Vera 1988). In mei komen er nog steeds Rotganzen op de la ge zilte vlakten fourageren, maximaal 160 vogels in mei 1993. De grote kom bij het Hellegatsplein is een belangrijke slaapplaats voor Brandganzen die hun voedselterreinen bezitten op de St. Anto- niegorzen in Brabant. Bij hoger wordende bossa- ges rondom zouden ze die slaapplaats wel eens kunnen prijsgeven. Dat brengt ons op het terrein beheer en naar te hopen valt aan de dag te leggen creativiteit. Gelet op het grote aantal vogelslacht offers zou het natuurlijk geweldig zijn indien de hoogspanningsleiding ondergonds zou komen. Bovendien zullen de vogels steeds minder manoeu vreerruimte krijgen om uit te wijken naar gelang de bomen hoger worden. Voorts vlassen we er op dat Staatsbosbeheer aan het werk gaat met zaken als een oeverzwaluwwand en inventief genoeg zal zijn om dichtgroeien van de voor de Hellegatspla ten in het Volkerak aangelegde eilandjes tegen te gaan. Dan zullen de Hellegatsplaten hun sterns behouden. Toekomst Vergeleken met het Hollandsch Diep-Haring- vliet na de sluiting (Ouweneel 1977) is het beheer in het Krammer-Volkerak best voortvarend aange pakt. Een paar weken na het droogvallen werd langs de Hellegatsplaten een heining aangebracht. Niet ten onrechte, want het publiek was al aardig doende het gebied te kraken. Zomer 1991 werden vijf fjordenpaardjes ingeschaard, waarna de groep regelmatig werd uitgebreid. Ook kwamen er een paar kolossale Belgische paarden, die echter bin nenkort zullen worden teruggenomen. Eind 1991 begin 1992 kwam de oeververdediging, zodat bin nen vijf jaar de eerste fase achter de rug was. En nu? We zagen al dat de Hellegatsplaten een park achtig landschap moeten worden. Bij de argumen ten die de Beheerscommissie hiervoor aandraagt werden in dit tijdschrift al eens kritische kantteke ningen geplaatst (Ouweneel 1990). Natuurlijk, wat in werkelijkheid op de Hellegatsplaten de komen de decennia staat te gebeuren is tamelijk duister. Dat hangt af van het tempo van de ontzilting, of het terrein na die fase niet zal dichtgroeien met distel en netel, welk effect de ingeschaarde Heek- runderen en paarden zullen hebben en in hoeverre 78

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1993 | | pagina 24