Otterwaarnemingen in Vlaanderen na 1970
raameming
zeker
waar schijr
Figuur 14. Historische verspreiding van de Otter binnen Nederland (Nolet Martens, 1989).
Ondanks de hiervoor genoemde maatregelen
heeft het leefgebied 'Braakman' verhoudingsge
wijs weinig aanpassingen nodig. Er is één uiter
mate urgent knelpunt. Dit is de N 61, die dwars
door het gebied loopt. Om zoveel mogelijk risico
te vermijden zou het hele traject tussen Biervliet
en Hoek moeten worden afgerasterd.
De gezamenlijke habitatlengte van de kernge
bieden bedraagt 22 km. De habitatlengte van
het leefgebied is 46 km, met de spaarbekkens
meegerekend zelfs 52 km.
Hiermee is de 'Braakman' het grootste leefge
bied van Zeeuws Vlaanderen.
Aanbevolen wordt leefgebied 'Braakman' als
voorbeeld-leefgebied als één van de eerste aan
te pakken. Bij een optimale ontwikkeling zou het
leefgebied minimaal 5, maximaal zelfs 9 otters
kunnen herbergen. (L. Winter A.W.J.J. de
Jongh)
Literatuur:
Alterra, 2001. Ecoprofiel: Otter In: Natte As Biesbosch-
Deltagebied. Bureau Waardenburg
ANIMAL Cel NME&I, 1996. De Otter, een speelse
spetter.
www.terugkeer.nl: website over de terugkeer van de
otter
Winter, L. A.W.J.J. de Jongh, 1989. Ontwikkeling
van een ecologische infrastructuur ten behoeve van
de otter in Zeeuws Vlaanderen. Stichting Otterstation
Nederland.
zeken waarnemingen
onzekere waarnemingen
(hor trotcr hel punt,
hoe meer meldingen)
15