Otterwaarnemingen in Vlaanderen na 1970 raameming zeker waar schijr Figuur 14. Historische verspreiding van de Otter binnen Nederland (Nolet Martens, 1989). Ondanks de hiervoor genoemde maatregelen heeft het leefgebied 'Braakman' verhoudingsge wijs weinig aanpassingen nodig. Er is één uiter mate urgent knelpunt. Dit is de N 61, die dwars door het gebied loopt. Om zoveel mogelijk risico te vermijden zou het hele traject tussen Biervliet en Hoek moeten worden afgerasterd. De gezamenlijke habitatlengte van de kernge bieden bedraagt 22 km. De habitatlengte van het leefgebied is 46 km, met de spaarbekkens meegerekend zelfs 52 km. Hiermee is de 'Braakman' het grootste leefge bied van Zeeuws Vlaanderen. Aanbevolen wordt leefgebied 'Braakman' als voorbeeld-leefgebied als één van de eerste aan te pakken. Bij een optimale ontwikkeling zou het leefgebied minimaal 5, maximaal zelfs 9 otters kunnen herbergen. (L. Winter A.W.J.J. de Jongh) Literatuur: Alterra, 2001. Ecoprofiel: Otter In: Natte As Biesbosch- Deltagebied. Bureau Waardenburg ANIMAL Cel NME&I, 1996. De Otter, een speelse spetter. www.terugkeer.nl: website over de terugkeer van de otter Winter, L. A.W.J.J. de Jongh, 1989. Ontwikkeling van een ecologische infrastructuur ten behoeve van de otter in Zeeuws Vlaanderen. Stichting Otterstation Nederland. zeken waarnemingen onzekere waarnemingen (hor trotcr hel punt, hoe meer meldingen) 15

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2004 | | pagina 17