Van Hulst tot Tokyo 1 Ik heb fotocursussen gevolgd aan de acade mies van Breda en Antwerpen. Ook in het teken van de natuur, onder andere macro fotografie en digitale technieken. Voor die fotografie kom ik overal in het land, om le zingen te geven. In Breda zat ik al bij een natuurvereniging, en kreeg ik op mijn elfde het boekje:"Wat vliegt daar?". Dat is de start geweest van meer te gaan studeren. Toen ik daarna in Hulst op school zat was Sponselee één van de leraren die mij een keer mee nam op een excursie naar Saeftinghe waar ik Hendrik van de San- de ontmoette, een vrijwillige gids. Met hem ben ik voor het eerst Saeftinghe in geweest. Zo kwamen ook de planten in mijn leven. Later heb ik meegewerkt aan boeken, en ben ik met poëzie begonnen. Pas geleden is er een boek uitgekomen van de Limburgse kunstenares Greet Boekholt. Ze heeft daarin werken van haar gecombi neerd met poëzie. Diverse gedichten van mij heeft ze daarvoor uitgekozen. Met andere dichters als Claus en Kopland. Daar ben ik erg trots op. Regelmatig ben ik samen op stap met Bram en natuurvrienden. Ik deel graag dingen. Ik draag graag dingen uit. Ik vind het prach tig als mensen naar me luisteren, met grote ogen en open mond. Momenteel ben ik bezig voor Floron en Eu ropese werkgroepen over paddenstoelen en wilde orchideeën. Zeeuws-Vlaanderen is nu Zuid-Limburg gepasseerd qua florarijkdom en (wilde)orchideeën. Met wel het gevaar dat orchideeën zo gewild zijn bij mensen. Op sommige plekken staan er duizenden, meer dan paardenbloemen! De natuur... Ik heb nu alle tijd, 't is mijn le ven. Ik zit overal in, krijg soms een prijs. Ik wil nog jaren door. Over de natuur kan ik vertellen van hier tot Tokyo." Na afloop krijg ik een solopresentatie, multi mediaal, van geheugenkaart tot eigen inter netsite (www.henkknibbeler.nl). Dat hij soms meer dan drieduizend bezoe kers per dag heeft verbaast hem. Mij niet. Rob Kregting Henk Knibbeler past perfect in de traditie van deze rubriek: hij woont op een heel bij zondere plaats. Een oud parochiehuis in het centrum van Hulst. De geschiedenis spat eraf, de muren hangen vol verleden. Ook Henk heeft maar aan één vraagje (Wie ben je?) voldoende om zonder onderbreking zijn verhaal te vertellen. "Ik ben een gepensioneerde man van 65, die zijn hele leven met de natuur is bezig geweest. Ik kom oorspronkelijk uit Dorst, bij Breda. Boswachterij Dorst was mijn speel tuin. Op mijn twaalfde verloor ik mijn vader, vorig jaar mijn moeder die 93 geworden is. Toen ze er alleen voor kwam te staan, met ze ven kinderen, besloot ze terug te gaan naar haar geboortegrond. Zeeuws-Vlaanderen, Hengstdijk. Mijn opa, die daar woonde, heeft grote invloed gehad op mijn kennis van de natuur. We gingen vaak naar de Putting. Hij heeft me de kneep jes van het vak geleerd. In 1976 ben ik getrouwd. Ik heb twee zonen, de ene studeert economie, de andere is pro fessioneel kunstfotograaf. Ik heb gewerkt voor Pelikan, van de vulpen nen. Eerst als vertegenwoordiger, later als productontwikkelaar. Ook toen ik niet in Zeeuws-Vlaanderen woonde, maar in Brabant en later Limburg, was ik op allerlei manieren bezig met de na tuur. Natuurkampen organiseren bijvoor beeld heb ik jaren gedaan en binnen de KNNV met werkgroepen zoals planten, mos sen en paddenstoelen gewerkt. 0

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2015 | | pagina 1