Xl sCt* /férf,
Bie ons op 't durp
Op zijn Burregers.
-18-
hof.
VRIJDAG 25 SEPTEMBER 1931
562
Pier, zee Piete op 'n aevend,
ik gde merrege uut den dracht.
Piete l zee 't un, 'k zè 't besturve l
Dat d'k nooit van joe 'edachtl
Al de vrouwlien op de 'oeve
droege altied 't boeregoed,
En noe gae jie op z'n burgers?
Je mö mae wete wó je doet
Pier, zee Piete, van de stikken
en de beuken en den doek
en de kraelen rond m'n nikke
en de keuzen, d'omslagdoek,
è'k genogtik kd je zegge
't zit m'n eindelieng tot 'ier;
Je kan 'oage of laege sprienge,
I k gae op z'n burgersPier.
Piete gieng toen nae den kapper
en ze zee 'k mö kap'aer
Wat bedoelt u, dame? vroeg die
En zieJ'ei me'n best verstae.
Kap'aer zee ik, gauw 'n bitje
Wan 'k mö daken wee terug
En de kapperniet begrijpend,
knipt haar kaal tot op haar rug..
Piete kwaed t Dd kd je snappet
mie 'n 'eele kaele kopl
Ze nam gauw d'r boeremusse
en die dee ze mae wee op...,
B. P.
Van Pier van Zujen is't a wee 'ekomme. D'r bin menschen,
die't altied beter wete, ok azze niks wete. Ikke, Pier van't Hof,
ik bin ok maer een boer, maer ik bin d'r dan een, die z'n oogcn
altied goed den kost 'ei gegee, das waer, en a je wat leere wil
van een act, d««i ka je ok Icere, a is *t dan ok, da je nie vee scholc
g»ad 'fit.
Ja, want in onzen tied, dan gieng je tot je tiende jaer nae scbole
en dan d'r of, en in den zeumer, dan gieng je glad me, wan in den
ocst xeje ze tuus allee, mee nae 't land, en dan kus j ellepe, en
de meester die zat mie een leege scbole, zo gong da toen.
Dat was nie goed, maer of 't noe in onzen tied goed is, da be-
twufel ik toch ok.
Wan noe gaet alles nae scbole, en varder leere, of t niks is,
en wae motte ze laeter nae toe?
Ik ken een jongen, zo mae van erbeijersinenscben, en die
y.mn, leere, mae noe is t'r gin plekke voeonderwiesders, en noe
gae zo'n jongen wee nae 't land, en je mo nie dienke da dat niks is,
zo'n jo«g»o a beter trek nae *t land kunne gae, wan noe vod t n
x'n eige dae toch nie mi tuus.
En dan bin d'r nog zovee die a geleerd e, en die noe zo mae
langst de straete loope, en da deug glad nie.
Afijn, maer om noe op de zaek te kommen, wan dae bin k noe
vanaf 'erocht, Pier van Zujen die a in de krante 'deze, dat in
Duisland de menisten mie een buzze de straete opgonge om
mi*** bie mekare te kriegen voe d'erme menschen. En noe zee
'urn tegen den burgemeester, da wulder dat ok is moste doe.
Afijn, d'r wier een vergaederienge beleid, en dae waere d'r
noga vee, en ik was fr vaneigest ok, maer ik was d'r tegen, wan
ik vinde da groeten omzin, en m'n bin 'ier me in Duisland.
Afijn, mae Pier die wist zo te praeten da 't voe mekare kwam,
en d'r gawe zich d'r 'ed wat op, de burgemeester zelf, en de
wet'ouwers, en de dokter en de netaris, maer ikke me.
Afijn, en den dag van de collecte kwam, en t was toch zukken
beestenweer, en toen a'k 't gerdien 's ochens open dee toen zag ik
't a, en ik most in m'n eige lachc, en ik docht, ik gae is Ineke.
En jewel, ik kwam den netaris a tegen, en ik zeggeWe,
netaris,'oe gae de zaeken?
Schee fr uut, man, zee um, wan 'urn was kwaed, ik e nog
bienae niks opg'aele wan as ze erges de deure opendoe, doe z'n
trek wee dicht ok, wan 't sturm zo mae, en ik bin klesnat, en ik
wou da'k 'et nooit bcgonne was.
Afijn, 't wier een mislukkige, en toen a dat verbie was, en d r
was nog gin vuuftig gulden opg'aele, toen zee ik tegen den burge
meester Noe za ik Is een voorstel doe m'n zu wee een ouwer-
jaersé bazaer 'ouwe, en dan zu j' is zie 'oe a de menschen d r «ge
erm koope 1
Ja, en dat most toen mae, en das noe in order, en behun alt
de maend, en ik ritte in 't bestuur, en de vrouwe ok, en noe mot
er geld van ^r>*T"TI,i da begriep je 1 Je za d'r nog we meer van
°Dan e m'n Sintereklaes g*ad, mae dat was nie vee van 't jaer,
alleenig op de scbole, mae z'a d'r iemend van 't dorp voe ekozc,
die de guus allegaer kenden, dust ze riepeKees, m'n kenne je I
dust toen was d'oarig'eid d'r of.
Je za zegge s da bin noe allemaele van die klespraetjes, dae
koop je niks voe. En das waer, mae je mot toch begriepe, da t
moeilijk is, om wa van anbelank te vertdlen a je me mee wd doe
an klespraetjes, die je op een durp altied 'rit. Ik zou je d r vee van
kunne vcrtelle, mae dae pas ik voe, dae kom te vee ellende van.
En van de vrouwe kan 'k niks vertelle dan dazze van d oehend
tot d'acvcnd zit te breijen an een sprrije voe den bezaar. waevoe
of dat altied spreijen motte weze, da begriep ik me, ze kuste toen
ok we is wat and«s doe. En ik kan noe mae Xwiege, wan de
vrouwe rit den 'eelen dag te tellen, en azze wa zot, dan tri ze
deur. en dan zri ze bevobbrid: Pier, eenentwintig, twi-entwimig,
gee m'n driefcntwintig, vierentwintig.den sukeipot, vuufenr
