Toen er in Zeeland nog zeven waterschappen
waren, probeerde de Zeeuwse Waterschapsbond
op een aantal terreinen de waterschappen tot
hetzelfde beleid te stimuleren, Na een lange
maandagmiddagvergadering waarin elk water
schap betoogde hoe goed zijn automatiserings
systeem was, ging ieder weer zijns weegs.
En bleef bij het eigen automatiseringssysteem.
Ik verzuchtte dan ook vaak: 'We zijn het
gelukkig weer over één ding eens geworden:
we gaan allemaal onze eigen gang'.
Dit is waarschijnlijk het lot van vele koepelorga
nisaties waarvan de leden vinden dat hun eigen
visie beter is dan de grootste gemene deler. Ook
koepels als IPO en VNG merken dit regelmatig.
Nu vind ik zelf ook dat niet vele gekleurde
meningen ondergedompeld moeten worden in
één grauwe eenheidsworst. Maar bij belang
rijke onderwerpen, waarbij toch een keer een
voor ieder gelijke wet, verordening of beleids
nota geproduceerd gaat worden is het wel van
belang, dat de koepel een door de achterban
breed gedragen visie naar buiten brengt.
De Unie van Waterschappen slaagt daarin. Als
voorbeeld moge dienen de discussie over de
herziening van het belastingstelsel van de
waterschappen. Het eerste rapport daarover
door de commissie Togtema is stevig bediscus
sieerd. Het eindrapport heeft eveneens tot vele
reacties geleid. De Unie is er echter in geslaagd
een voorstel te formuleren (overigens met de
nodige ingebouwde compromissen) dat, zoals
het er nu naar uitziet, binnenkort breed gedra
gen door het algemeen bestuur van de Unie zal
worden vastgesteld. Met zo'n standpunt kan de
Unie naar buiten. Een verdeelde waterschaps
wereld zou leiden tot ongewenste vertraging
van de invoering van een nieuw belastingstelsel.
Ongewenst, omdat we streven naar een een
voudiger systeem. Maar verdeeldheid van de
waterschappen zou ook kunnen leiden tot
ongewenst ingrijpen van het parlement, nieuwe
discussies met de provincies en niet te vergeten
de gemeenten. Ik geef een voorbeeld. De
herverdeling van de bijdrage in de kosten van
de WOZ leidt tot een verlichting van de water
schapslasten. Van de WOZ-systematiek afstap
pen en alle kosten op het bordje van Rijk en
gemeenten leggen zou wel eens kunnen leiden
tot zeer felle reacties.
De Unie als landelijke belangenbehartiger,
maar schieten we daar als Zeeuwse Eilanden
veel mee op? Wat mij betreft een volmondig ja.
We kunnen onze invloed via verschillende
bestuurders en ambtenaren in vele commissies
van de Unie aanwenden. Onze stem is zeker
gehoord als het gaat om de belastingstelselher
ziening, voor wat betreft onze voorkeur voor
het niet loslaten van de WOZ-systematiek en
het zoveel mogelijk aansluiten van de wegen
omslag op de watersysteemheffing. Maar er zijn
genoeg andere onderwerpen te bedenken
waarbij wij onze inbreng hadden bij de Unie en
die vertaald zijn naar (toekomstige) wetgeving
enzovoorts. De uitnodiging voor de algemene
ledenvergadering biedt alvast uitzicht op het
Veerse Meer. Symbolisch voor de 'brede kijk'
van ons waterschap. Maar ook de sprekers zijn
goed gekozen voor een algemene ledenverga
dering in Zeeland. De staatssecretaris van
Verkeer en Waterstaat mevrouw drs. J.M. de
Vries heeft immers ook een aantal zaken in por
tefeuille, die belangrijk zijn voor Zeeland.
Behalve de regelmatige terugkerende onder
werpen als versterking zeeweringen en natuur-
herstelplan zullen ook de overdrachten van rijks
wateren (Veerse Meer) en rijkszeeweringen in de
toekomst nog regelmatig op de agenda staan.
door W.A. Gosselaar
of regelingen. Denk aan de afhaakproblema-
tiek bij hetzuiveringsbeheer, de financierings
regeling waterkeringen, uitwerking arbeids
voorwaardenbeleid en het verkeersveiligheids-
beleid. Het zijn slechts enkele voorbeelden,
maar de komende jaren blijft er nog genoeg
beweging in de waterschapswereld. Beweging
waaraan de Unie sturing kan geven. Sturing
waar de waterschappen invloed op uit kunnen
oefenen.
Sinds enkele jaren vindt de algemene leden
vergadering van de Unie niet meer centraal in
Utrecht plaats maar in de 'provincie'. Ik ben er
gelukkig mee dat Zeeland al dit jaar wordt
bezocht. Immers behalve de officiële functie die
de jaarvergadering heeft, geeft het programma
de ruimte aan de waterbeheerders van
Nederland om Zeeland te leren kennen en te
begrijpen waar we het over hebben als we ons
roeren in de Uniecommissies, werkgroepen
Wat waterbeheer in de 21e eeuw voor
Zeeland betekent, heeft de staatssecretaris
zelf kunnen ervaren bij haar bezoek aan ons
waterschap tijdens de wateroverlast in sep
tember 1998. Kort na het verschijnen van het
rapport van de commissie waterbeheer 21e
eeuw geeft de heer F. Tielrooij, de voorzitter
van de commissie, een toelichting op het rap
port. Waterbeheer in de komende eeuw
krijgt bij Zeeuwse Eilanden veel aandacht.
Ook over dit onderwerp hebben wij veel
zaken aangedragen bij de Unie, de mede
opdrachtgever van het rapport. We hopen
dan ook dat dit programma-onderdeel van de
Unie-vergadering een bijdrage zal leveren
aan een omslag in het denken over waterbe
heer in Zeeland. De rest van het'Unie- -V
programma' speelt zich af op het Veerse
Meer. Ik ben ervan overtuigd dat de deelne
mers na afloop niet zullen zeggen: 'We gaan
weer allemaal onze eigen gang'.
september 2000
3
waterwerker
