NIEUW- EN ST. JOOSLAND,
een deel van Walcheren!(?)
konijnen mee ving weet ik niet. Wel is de fret in de duinen gebleven en niet
meer gezien.
En om nu nog eens op de stropers terug te komen. In kranten, waar soms wel
eens wat over stropers geschreven wordt, doet men vaak voorkomen alsof
stropers gevoelloze en brute mensen zijn. Het tegendeel is waar. Een stroper
stroopt om wat te verdienen, dus gaat hij te werk door zo min mogelijk lawaai
te maken, met andere woorden, een stroper is bijna zeker van zijn schot. Het
komt zelden voor dat wild een langzame marteldood moet sterven. Bij andere
vormen van jagen komt dat wel meer voor. Als een fazant opvliegt wordt er
soms door meerdere personen op hem geschoten en als hij doorvliegt en
onvindbaar is, maar toch veel hagel in zijn lijf heeft gekregen, moet hij een
langzame dood sterven. Ik weet uit ervaring dat er nog al eens een fazant
rondscharrelt met één poot of konijntjes die hun voorpootje missen. Ze
hebben dan niets meer dan een kaal botje. Dat wordt veroorzaakt door klem
men die niet zoals de wet voorschrijft bekleed zijn of omwonden met touw en
dat alles gebeurt dan door mensen die daarvoor gerechtigd zijn.
Die mogen met klemmen wilde konijntjes vangen. En waar konijntjes zijn,
zijn meestal ook fazanten. Komen die al scharrelend in zo'n klem, dan pro
beren ze door opvliegen daaruit te komen. Een fazantenpootje breekt snel,
maar niet de heel fijne spiertjes of snaartjes, zoals wij die noemen. Voor die
dóór zijn duurt het wel even. Een fazant op één poot kan echter niet meer in
een boom slapen en kan niet meer in de grond of het zand naar voedsel
krauwen. Want die ene poot heeft hij nodig om op te staan. Ook kan hij
moeilijk meer opvliegen. Zo wordt zijn leven een lijdensweg die lang kan
duren. Bij stropers komt zoiets volgens mij nauwelijks voor, want stropers
maken van het jagen ernst en geen lolletje. Voor hen is een jachtpartij geen
gezellige dag. Zo'n dier kan dan maar beter door een stroper vlug gedood
worden.
(wordt vervolgd)
Ontstaan
Zelfs Heemkundigen vinden het anno 1984
heel normaal, dat Nieuwland en omliggende
polders bij Walcheren gerekend worden.
Toch is dat niet altijd het geval geweest.
Oudere Nieuwlanders kunnen zich nog goed
herinneren, dat bij het gaan bezoeken van
Middelburg en omgeving gezegd werd 'We
gaan naar Walcheren'.
Het is uiteraard niet de bedoeling om hierop
diep in te gaan, integendeel, het is slechts een
aanloopje om een, zij globeel, overzicht van
de geschiedenis van het dorp te geven. Net
voldoende om U nieuwgierig te maken.
Tijdens de komende dorpswandeling onder
leiding van de heer S. de Vos komt er zeer
nog veel meer aan de orde. Tijd van bedijking aan de oostrand.
8
