VIJVER VREUGD EN ZIJN GESCHIEDENIS
de gebruikelijke aankondigingen maken dat ons blad weer meer dan vol is.
De redactie hoopt dat U deze Wete weer met veel genoegen zult lezen.
dH.
Wie 'Vijvervreugd' zegt, denkt aan een gebouwencomplex aan de Koude-
kerkseweg tussen Middelburg en Koudekerke, bestaande uit een modern
kantoorgebouw, met bijbehorende gebouwen en terreinen, waar gehandi
capten worden verpleegd.
Een kantoorgebouw, waar de moderne neonverlichting brandt, de moderne
schrijfmachines en telmachines ratelen en wellicht fotokopieerapparaten elke
dag in werking zijn, druk bezette telefoonlijnen en ruimte voor het parkeren
van de nieuwste auto's.
Wat een tegenstelling met vroeger!
Als men oude foto's bekijkt van Vijvervreugd, ziet men echter het vierkante
gebouw, een aangebouwde serre, een groot gazon met oude bomengroepen en
daardoor slingerend de vijvers; in de vijver een eilandje met bomen, mooie
wandelpaden en lanen. Een indrukwekkend en rustgevend geheel.
Vóór 1941 behoorde de buitenplaats Vijvervreugd met zijn bossen tot de
gemeente Koudekerke en grensde aan de thans nog bestaande buitenplaats
Toorenvliet en bovendien aan de tegenwoordige kwekerij De Klerk aan de
Koudekerkseweg te Middelburg. De daar nu nog aanwezige gebouwen behoor
den in het verleden tot de buitenplaats.
Omstreeks 1969 werd Vijvervreugd afgebroken.
In 1895 schreef iemand dat het dorp Koudekerke een fraaie en een in
schoonheid en bevolking steeds toenemende plaats was, ondanks de sombere
toestand die toen heerste in de landbouw, het hoofdmiddel van bestaan der
meeste inwoners.
In die tijd liepen er vanaf Koudekerke nog zandwegen naar de duinen. De
straatwegen die omzoomd waren door bouw- en weilanden, leidden voorbij
flinke hofsteden en boden schone vergezichten. De bermen van die wegen
waren beplant met eiken, olmen, populieren of wilgen.
Wat toen vooral de bekoorlijkheid ervan verhoogde waren de buitenplaatsen
Ter Hooge, Toorenvliet en Vijvervreugd, van welke laatstgenoemde buiten
plaats de 'lieve bloemperken' het oog bekoorden.
Dat Vijvervreugd, waar betrekkelijk weinig over geschreven is, mooie bloem
perken moet hebben gehad, blijkt wel uit het feit, dat toen er op vrijdag 19
november 1869 een openbare verkoping van de buitenplaats plaatsvond, ook
vele tuingereedschappen werden verkocht, alles kennelijk voor het onderhoud
der 'lieve bloemperken', zoals de schrijver opmerkte.
De oudste eigenaar van Vijvervreugd in wiens opdracht de buitenplaats wel
licht ook gebouwd werd, was - voor zover ik heb kunnen nagaan - Johan
Valentin Sprenger. Hij was ontvanger-generaal der provincie Zeeland en der
admiraliteit, geboren in Veere op 1 mei 1734. Hij overleed te Middelburg op 16
januari 1794 en werd in de Nieuwe Kerk aldaar begraven.
2
