WETE(N)SW AARDIGHEDEN U herinnert zich ongetwijfeld nog het nummer van DE WETE (nr. 4 van 1984) dat speciaal aan de bevrijding in oktober/november 1944 was gewijd. U herinnert zich dan vast ook nog wel, dat daarin een artikel stond dat de strijd om de Sloedam beschreef. Bij die strijd waren onder meer betrokken de Schotse 'Glasgow Highlanders' die vanuit Zuid-Beveland komend dwars door het toenmalige Sloe op de dijk van de Bieleveldpolder achter Nieuw- en St. Joosland landden. Op die dijk werd een monument geplaatst ter herinnering aan die landing en aan de soldaten die daarbij sneuvelden. Als gevolg van het aanleggen van het industriegebied in het Sloe moest het monument verdwijnen. Het kwam terecht op het terrein van een opslagplaats van de Haven van Vlissingen in Nieuwdorp. Ons lid Frans de Nooijer, wonende te Nieuw- en St. Joosland, vond het daar terug en zorgde er voor dat het monument op een plaats kwam te staan waar het hoort te staan (al is het dan niet meer op de oorspronkelijke landingsplaats. Na deze korte opfrisser van Uw memorie hoop ik dat U het allemaal weer weet. Waarom nu deze uiteenzetting. Wel, op de Sloedam staan nu twee monumenten, n.l. één voor de Fransen die er in mei 1940 vochten en een tweede voor de Schotten die zich er eind oktober/begin november 1944 voor ons inzetten. Er zijn echter nog een groot aantal soldaten die minstens even hard gevochten hebben op en nabij die Sloedam voor onze bevrijding, n.l. de Canadezen. Eén van die Canadezen, Lt. Col. Charles Forbes wonende in de buurt van Quebecq, was enige tijd geleden bij een vriend van hem in Ossendrecht. Zij bezochten toen ook de Sloedam, waar Forbes zulke nare herinneringen aan heeft. Het ergerde hem buitengewoon, dat er voor de Fransen en de Schotten op de Sloedam wel een gedenkteken staat en voor zijn Canadese makkers niet. Hij was er dusdanig door aangegrepen, dat hij besloot om in Canada geld te gaan inzamelen om dan maar zelf alsnog een monument te plaatsen. Via bedoelde vriend hoorde de Heemkundige Kring De Bevelanden daarvan. Tijdens een bespreking die we hadden over het boek betreffende ds. Budding kwam één en ander terloops ter sprake. We waren en zijn van mening, dat je toch niet de bevrijders zelf voor hun gedenkteken kunt laten zorgen, zodat we als besturen van de beide Heemkundige Kringen besloten om onzerzijds daaraan de broodnodige aandacht te schenken, uiteraard in nauw overleg met de heer Forbes. Ik moest dit even kwijt. U hoort er nog nader over. Een ander onderwerp waarover ik het even met U zou willen hebben is het feit, dat onze Kring dit jaar 15 jaar bestaat. In De Wete, nr. 1 van juni 1971 staat een uitvoerig verslag van de Oprichtingsvergadering op 13 mei 1971. Tijdens die vergadering in één der zalen van restaurant De Brasserie, Lange Delft 10 te Middelburg - dat restaurant bestaat niet meer; in het betreffende pand is nu Blokker gevestigd, ernaast en erachter is de Hema - tijdens die vergadering dus waren 47 personen aanwezig. Daarnaast hadden een 30-tal personen blijken van belangstelling gegeven. De eerste voorzitter van onze Kring, de heer J.L. van Leeuwen, sprekend namens het oprichtingscomité, vertelde wat zo'n Heemkundige Kring alzo kan doen. Daarna werd de Kring opgericht; er kwam een voorlopig bestuur, er kwamen statuten en een huishoudelijk reglement... En nu zijn we 15 jaar verder. De initiatiefnemers 1

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1986 | | pagina 3