Met mijn scooter op weg naar een optre den in Terneuzen werd ik op de hoogte bij Souburg aangereden. Ik kwam er nog goed vanaf met een hersenschudding en een gebroken rib, maar ik kon mooi een week of zes niet optreden. Wanneer je eenmaal in de zaal was, wacht te je op de afloop van de voorstelling. Dan ging je het toneel op om de instrumenten en lessenaars op te stellen. Die lessenaars hadden we eigenlijk niet nodig - we speel den alles uit ons hoofd - maar ze hadden wel een functie: er lag een blad op met de woorden Babytonband. Daar gaven we ons visitekaartje mee af. De band had een eigen tune. Die speelden we terwijl de gordijnen langzaam opengin gen. Het publiek zag ons dan spelend op komen. Onder leiding van de balleider kon daarna het bal beginnen dat tot twee uur duurde. In de pauze kregen we consump ties, per avond twee a drie, die door de organiserende vereniging werden betaald. Na afloop was het voor de meeste band leden inpakken en wegwezen. Ik moest bij voorbeeld de volgende morgen al om acht uur weer bij Henning zijn. Baby en Meeuse bleven nog wel eens plakken onder het genot van een afzakkertje. Bij een volgend optreden kregen we van Baby ons 'honorarium' contant uitbetaald. De onderlinge verstandhouding was goed, maar bij elkaar over de vloer komen deden we niet. Buiten het orkest ging ieder z'n eigen weg. Het was een fijne tijd, waar ik met plezier op terugkijk." Het einde van de Babytonband Midden jaren vijftig viel de band min of meer geruisloos uiteen. Baby trad steeds vaker op in de Cosy Corner te Vlissingen en werd de vaste pianist van dat etablisse ment. Hij speelde daar met een klein orkest. De andere leden van de Babyton band vonden elders emplooi. Slot Ongeveer tien jaar heeft de Babytonband een belangrijke rol gespeeld in het uit gaansleven. Voor de Walchenaren was ze een begrip en velen hebben er goede her inneringen aan. Naar zo'n uitgaansavond keek men uit, de mannen trokken hun beste pak aan en de vrouwen hun mooiste jurk, men ging dan echt op chique... Tijdens het bal kon men de danslessen in de praktijk brengen of misschien een part ner voor het leven ontmoeten. Anderen beleefden puur een gezellige avond. Problemen kwamen weinig voor, soms werd te veel 'ingenomen' of was er een vechtpartijtje, maar dat loste de politie pro bleemloos op. Kortom, het was een tijd waar velen met plezier aan terugdenken. Baby den Toonder en zijn mede-orkest leden hebben daaraan een grote bijdrage geleverd! Jules Braat Dit artikel is grotendeels gebaseerd op een gesprek met Frans Bliek te Middelburg, oud-lid van de Babytonband. Dank aan hem en aan mevrouw Den Toonder-Jobse. Geraadpleegde bronnen Nationaal Archief, Archief Irenebrigade. Zeeuws Archief: - Archief N.V. Middelburgsche Schouwburg. - Domburgs Badnieuws. Zeeuws Documentatiecentrum: - Dossier Baby den Toonder. - Diverse exemplaren PZC.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2009 | | pagina 10