16 De slaapzaal voor jongens in de leeftijd van 18 tot 21 jaar in het nieuwe jongenspaviljoen. Foto circa 1915. (Zeeuws Archief, Zeeuws Ge nootschap, Zelandia Illustrata, Prentbriefkaar ten, nr. ZI-P-03419) Verschillende keren is ook met de gedach te gespeeld uit de verpleegden een zang koor te vormen en daarmee de provincie af te reizen en te collecteren. Het bleef een idee omdat het bestuur het uiteindelijk te vermoeiend voor de kinderen vond. Slot Zo'n honderd jaar geleden begon men in Kinderzorg aan de opvang van de her vormde, verwaarloosde jeugd. Men deed dit met enorm veel inzet en enthousiasme, ook al waren er soms grote financiële te korten. De hulpverleners beschikten over een goede wil, maar het ontbrak hen veel al aan scholing en vakbekwaamheid. Men ging toen uit van de groep en niet van het individuele kind. De pupillen kregen - vol gens eigen zeggen - veel straf en slaag uitgedeeld. Door altijd alles in groepsver band te doen en door de uniforme kleding waren de kinderen voor ieder herkenbaar als de kinderen van Kinderzorg. Dat werd als heel vervelend ervaren. Van overheids wege was voorgeschreven dat jongens en meisjes apart moesten eten, spelen en slapen. Ze moesten door twee verschillen de ingangen binnenkomen en, indien mo gelijk, ingedeeld worden naar leeftijd. Uit opgetekende verhalen van oud-bewoners wordt duidelijk hoeveel verdriet dit teweeg heeft gebracht. Broertjes en zusjes werden van elkaar gescheiden en zagen en spra ken elkaar alleen soms even op het schoolplein of over de schutting. Deson danks is het merendeel van de pupillen goed terechtgekomen in de maatschappij en beseften zij dat zij dat aan Kinderzorg te danken hadden.7 I.H. Vogel-Wessels Boer „Kinderzorg" Middelburg

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2011 | | pagina 24