ke en speelde vaak met een vriendje dat op Munnikenhof woonde. Toen hij later in het Zeeuws Museum het schilderij van de buitenplaats zag (dat nu in de studiezaal van het Zeeuws Archief hangt), was hij verkocht. In 2001 heeft Martin een boek geschreven over Jan Arends en de Wal- cherse buitenplaatsen. In het overzicht van zijn artikelen zit een hiaat tussen 1999 en 2007. Dat was de periode dat hij redacteur was van het tijdschrift Cascade, bulletin voor tuinhistorie, afstudeerde en ging wer ken. Hij heeft een hoogleraar aan de Vrije Universiteit van Amsterdam bereid gevon den hem te begeleiden bij zijn proefschrift over de ontwikkelingsgeschiedenis van de functie en de vormgeving van de Walcher- se buitenplaatsen vanaf het begin van de zeventiende eeuw. "Een van de resultaten is het onderzoek naar het Huis te Melisker- ke dat in De Wete van oktober 2010 is ge publiceerd." "Er komt voor De Wete nog meer en dat zal zeer waarschijnlijk over buitenplaatsen gaan", belooft hij ons. Jaco Simons (1966) uit Vlissingen is van huis uit organist en pianist en geeft mu ziekles, maar zijn grote hobby is schrijven. Zijn eerste bijdrage voor De Wete werd ge publiceerd in januari 2007 en sindsdien 'bestookt' hij de redactie met zijn pennen vruchten. Hij publiceert ook in andere tijd schriften. Evenals Martin van den Broeke schrijft hij voornamelijk over buitenplaatsen en boerderijen en dan vooral in de zuid westhoek van Walcheren. Met acht bijdra gen is het aandeel van Jaco nog beschei den, maar: "Ik vind het leuk om voor De Wete te schrijven en hoop dit nog lang te kunnen doen." De lezers Tot slot praten we met elkaar over het soort artikelen in De Wete. De meeste gaan over historische onderwerpen. Maar heemkunde is niet alleen trugkieke. Met de artikelen en lezingen over Walcheren in 2010 en 2025 kijkt de HKW ook naar het heden en de nabije toekomst. Redactielid Roel Gabriëlse benadrukt dat De Wete gebaat is bij verschillende artike len, zowel qua onderwerp als qua regio. "De verscheidenheid van de onderwerpen is de kracht van het blad, niet alleen over Middelburg, maar ook over de dorpen. We worden elke keer weer verrast, bijvoor beeld door dat artikel over geluiden van vroeger." We constateren ook dat er over het alge meen veel over boerderijen en buitenplaat sen wordt geschreven. Middelburgse en Veerse onderwerpen komen relatief veel aan bod, maar dat zijn dan ook steden met een rijke historie. Vlissingen en Arnemui- den hebben hun eigen tijdschrift. "Wat wil de lezer?" vraagt Jules Braat zich af. Er is eind 2007 een steekproefsgewijze enquête gehouden onder de leden van de HKW. Bijna alle respondenten gaven aan dat de artikelen in het tijdschrift voldoen "aan hun heemkundige verwachtingen". "De mensen lezen De Wete graag!" We constateren eensgezind dat we ge woon doorgaan: de auteurs met onderzoek doen en schrijven, en de redactie met het samenstellen van mooie Wetes. Er volgt nog een applaus voor de eindredacteur. "Zonder hem geen Wete", wordt er geroe pen. Met een rood hoofd sluit ik de bijeen komst af. Daarna nemen we afscheid van elkaar. Leo Hollestelle

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2011 | | pagina 56