een der draden altijd aan aarde. Uitsluitend
draaggolftelefonie kon hierover worden
toegepast, en het isolatiemateriaal was ei
genlijk een beetje terug naar vroeger, een
thermoplast, vervaardigd uit een mengsel
van gezuiverde guttapercha en balatum.
De kabels konden samen zestien gesprek
ken naar de overkant brengen; raakte een
stationeerd. En Aldeburgh werd dus de
vestigingsplaats van een belangrijk verster
kerstation. Het gebouw, dat in 1924 werd
opgeleverd, had een kelderverdieping, met
daarin de cv-installatie en de kabelkelder;
op de begane grond waren de machines
en de batterij ondergebracht, terwijl op de
eerste verdieping de versterkers waren ge-
der kabels gestoord, dan viel dit aantal te
rug naar vijf.
En aan de overkant...
Een van de mysterieuze charmes van een
kustversterkerstation is dat - min of meer
synchroon - ver over de horizon vrijwel de
zelfde activiteiten ontplooid worden.
Aldeburgh is een kleine badplaats met een
rijke geschiedenis en het bezit, evenals
Domburg, een duidelijke culturele compo
nent. Net als Domburg heeft Aldeburgh
een monumentaal stadhuis, de Moot Hall,
daterend uit 1520. Veel aandacht wordt ge
schonken aan het behoud van architec
tuur. Er is ook een forse reddingboot ge-
Hef Versterkerstation Aldeburgh in 1924. La
ter werd nog een 'penthouse' toegevoegd, waar
in de beheerder gehuisvest werd. (coll. A.C. de
Bruin)
plaatst en woonruimte voor de beheerder
was ingericht. De architectuur was strak en
sober, en viel qua omvang enigszins uit de
toon bij de omringende bebouwing. In een
later stadium werd er nog een woonverdie-
ping bovenop gezet en werd het metsel
werk van een pleisterlaag voorzien. Des
ondanks mag er aan het uiterlijk van dit vrij
dominante gebouw, dat inmiddels in zes
appartementen is opgesplitst, ook vandaag
de dag vrijwel niets worden veranderd. Wel
