47
Loon-race met hoogaarzen, die hij bij Vee-
re liet organiseren. We zien een foto van
Miss America in Walcherse dracht. Hij was
goed bevriend met president Roosevelt.
Toen Van Loon in 1944 overleed stuurde
de Amerikaanse president de weduwe een
condoleancetelegram.
Op weg naar De Coerenblom passeren we
Het Roode Kruis, waar de schrijver Dirk
Broeder woonde. De Coerenblom was
sinds 1915 in bezit van de kunstenaarsfa
milie Ten Klooster. Johan ten Klooster was
officier bij de KNIL en wijdde zich na zijn
ontslag uit militaire dienst aan de schilder
kunst. Plasschaert was wel gecharmeerd
van zijn werk. Hij memoreerde dat Johans
houtsneden op een tentoonstelling in Ame
rika veel succes hadden. Maar: "Een be
zwaar heb ik er soms tegen: ze lijken meer
op teekeningen, dan op hout-sneden."
Zoon Philip ten Klooster trad, na een korte
carrière als stuurman op de grote vaart, in
het artistieke voetspoor van zijn vader. Hij
werd beeldhouwer en werkte mee aan het
herstel van de Abdij in Middelburg. Het
beeld in Vlissingen van Frans Naerebout is
van zijn hand. Philip zou in 1969 bij een
zeiltocht op het Veerse Meer verdrinken.
Lang daarvoor, in 1946, had zijn moeder
Veere verruild voor Den Haag. Claire Bo
nebakker kocht De Coerenblom van haar.
Het huis was toen enige jaren mede be
woond geweest door de in 1945 overleden
kunstschilder Frits Lensvelt sr., met wie
Claire Bonebakker eerder het Dijkhuis bij
Oostwatering deelde.
Claire leefde een vrolijk en uitbundig leven.
Haar adagium, "zonder kleur kan ik niet le
ven", mag zowel letterlijk als figuurlijk wor
den opgevat. Ze is viermaal getrouwd ge
weest. In 1956 vertrok ze vrij plotseling
naar vrienden in Mexico om een stalker te
ontlopen. Ze schiep er een paradijs, maar
overleed uiteindelijk in 1979 eenzaam, ziek
en armlastig. De Coerenblom wordt nu
door de kunstenaar Mira Peters bewoond.
Even verder vinden we De Wolsack waar
'de statige dame' Ina Rahusen in de jaren
dertig en later, na de Tweede Wereldoor
log, heeft gewoond. Ina Rahusen was een
zeer getalenteerde lithograaf die bij veel
Veerenaren bekend is geworden door haar
tekening van Veere in vogelvlucht.
We staan enige tijd stil bij museum De
Schotse Huizen. Talloze namen zijn ermee
verbonden. In de eerste plaats natuurlijk
omdat veel kunstenaars in museum De
Schotse Huizen hebben geëxposeerd,
maar ook omdat een aantal kunstenaars
er logeerde of heeft gewoond. De Ant
werpse grand seigneur Walter Vaes was er
een graag geziene gast. De schilder Jos
But woonde in de jaren vijftig een aantal
jaren in De Struys.
Albert Ochs, diamantair en kunstliefheb
ber, kocht in 1898 De Struys voor 1.200
gulden. Hij vestigde zich er in 1916 perma
nent, ontving er samen met zijn dochter
Alma vele kunstenaars en organiseerde er
dat jaar de eerste zomertentoonstelling.
Een traditie was geboren. De geschiedenis
van de Schotse huizen begint in 1921. In
dat jaar werd Het Lammetje in bruikleen
van het Rijk verkregen en als museum in
gericht. Sindsdien wordt er van Schotse
huizen gesproken. Na de Tweede Wereld
oorlog schonk Alma Ochs de Schotse hui
zen inclusief de museumcollectie aan de
Staat der Nederlanden, overigens onder
het uitdrukkelijke beding dat ze museum
zouden blijven.
We eindigen ten slotte bij het huis De Mut-
se, waar Mies Callenfels-Carsten aan het
eind van haar leven woonde, van 1956 tot
