25
De Drie Gebroeders, uiterst rechts het eiland
Nusa Ela (Fort Vlissingen). (bron:
www.blog.londoh.com)
ondernomen om de daar aanwezige Portu
gezen te verjagen mislukten. In 1605 had
een aanval onder leiding van Steven van
der Hagen wel succes en was de Neder
landse bezetting een feit. Deze inmenging
werd verwezenlijkt met instemming van de
Ambonezen, die tot hun opluchting waren
verlost van de Portugezen. Met de nieuwe
machthebber bouwden de eilandbewoners
in de beginjaren een goede verstandhou
ding op. Helaas verslechterde die situatie
al snel.
Tot eerste Nederlandse gouverneur van
Ambon werd Frederick de Houtman be
noemd. Niet lang daarna was Ambon voor
een aantal jaren zelfs de zetel van het al
gemene gouvernement van Nederlands-ln-
dië.
Hoewel het Nederlandse koloniale verle
den op Ambon schaduwzijden kende, be
staan er tegenwoordig goede banden met
het eiland. Zo worden vanuit Walcheren, in
het kader van de stedenband Vlissingen-
Ambon, contacten onderhouden, uitwisse
lingen georganiseerd en projecten opgezet
door de Stichting Samenwerking Vlissin-
gen-Ambon.
Fort Vlissingen
We verplaatsen ons naar de noordwestzij
de van Ambon. Daar liggen drie kleine ei
landjes dicht bij de kust. Ze werden in de
zeventiende eeuw De Drie Gebroeders ge
noemd, een naam die waarschijnlijk in het
leven werd geroepen door de toenmalige
dienaar van de Vereenigde Oost-Indische
Compagnie (VOC) en Ambonkenner
Georg Everhard Rumphius. Bij de lokale
bevolking stond de groep destijds echter
bekend als NusaTela. De drie vlekjes kre
gen ook individueel een identiteit, Nusa
Hatala, Nusa Lain en Nusa Ela.
Onder auspiciën van de VOC werd op
Nusa Ela (Groot Eiland) een driekantig,
stenen verdedigingswerkje gebouwd, Fort
Vlissingen. "Versterkt met drie stukken ge
schut, een korporaal en acht soldaten, ter
bescherming van de vissers op zee die an
ders door de Papoea's worden aangeval
len", aldus Rumphius in een van zijn boe
ken over Ambon.
Hoewel het zijn functie al lang heeft verlo
ren, zijn er op het eilandje nog altijd spo
ren te vinden van Fort Vlissingen. De tot
borsthoogte reikende muurresten zijn ech
ter volledig overwoekerd door zeer dichte
begroeiing. Onderhoud wordt hier niet
meer gepleegd. Dat was een aantal jaren
geleden nog wel het geval, getuige een