De Voogd heeft het artikel dan ook met
veel interesse gelezen en kan er niet over
uit dat hij als oud-medewerker van de PTT
25 jaar na zijn pensionering kennisneemt
van een bedrijfsonderdeel dat hij niet ken
de. Toch heeft hij nog een aardige aanvul
ling op De Bruins verhaal. De kortste af
stand naar Engeland was vanaf Westka-
pelle, maar het werd wat de kabels betreft
Domburg. Maar, schrijft De Voogd, "toen in
de jaren zestig met een experiment in Den
Haag - in de wijken Bezuidenhout en Ma-
riahoeve - de aanzet werd gegeven tot de
kabeltelevisie in ons land, heeft Westkapel-
le wél een rol gespeeld. Er is toen in de
vuurtoren een installatie geplaatst voor de
ontvangst van de televisiesignalen van
BBC 1 en 2. Via een straalverbinding
Westkapelle-Goes-Roosendaal-Alphen
aan den Rijn gingen de signalen naar Den
Haag, waar men tijdens de proef dus de
Engelse televisie kon ontvangen."
De Voogd wijst ons ook nog even op het
Museum voor Communicatie, het vroegere
Postmuseum, aan de Zeestraat in Den
Haag. Daar is alle documentatie over tele
foontransmissie te vinden, alsmede de ap
paratuur die daarbij gebruikt werd.
Hij vraagt zich ten slotte af waarom de au
teur niet vermeldde welke bronnen hij voor
zijn verhaal heeft geraadpleegd. Helaas
blijven ook wij daarvan in het ongewisse,
want Aad de Bruin - zoals zijn naam offi
cieel luidde - is op 15 februari jl. overle
den. Dat deelde zijn weduwe ons per brief
van 7 april jl. mee. Het is bijzonder spijtig
dat het voor De Wete bij slechts één pen
nenvrucht van Aad de Bruin is gebleven.
Jan de Prentenknipper
Irene Keim uit Brielle laat ons weten in het
bezit te zijn van "enkele kleine knipsels"
van Jan de Prentenknipper. Ze heeft ze
weieens meegenomen naar een avond
van Kunst Kitsch, maar daar werden ze
niet herkend. Daarom vindt ze het leuk dat
er in De Wete (april jl.) eens wat uitgebrei
der over het werk van Jan de Prentenknip
per werd bericht. Ze vraagt zich af of er
nog meer lezers van De Wete zijn die knip
werk van deze kunstenaar in hun bezit
hebben. Misschien is het dan zelfs moge
lijk een leuke contactdag in Veere te orga
niseren, en dat levert natuurlijk opnieuw
een artikel in De Wete op. Een knip-oogje
vanuit Brielle dus.
De redactie organiseert geen contactda
gen, maar als wij informatie over knipwerk
in particulier bezit ontvangen, sturen wij
die graag door naar museum De Schotse
Huizen.
Blienkende terve
Het laatste 'Vadertje' van Frans van den
Driest in de april-Wete ging over tarwe. Het
was een tamelijk uitvoerige verhandeling
over het gewas, maar Jan Wattel uit Vrou
wenpolder heeft er toch nog een aanvul
ling op. Hij constateert dat de foto op blad
zijde 31 een zogeheten 'ronde stuke' toont,
terwijl in noot 5 een 'iange stuke' wordt be
schreven. De verschillen zijn volgens Wat-
tel als volgt. "Bij de lange stuke kon de
wind erdoorheen blazen, waardoor de dro
ging werd versneld. Het nadeel was de
windgevoeligheid, waardoor de stuken
vaak platsloegen. De ronde stuke, waarbij
de schoven in een cirkel tegen elkaar wer
den gezet, was veel stabieler en omdat het
hier aan de kust dikwijls flink waait werden
deze stuken hier het meest toegepast. Ook
was het mogelijk om een ronde stuke van
