Vrouwenpolder werd nu dus definitief los
gemaakt van Serooskerke, terwijl tevens
aan de westkant de grens met de parochie
Oostkapelle zal zijn vastgesteld. De grens
met de parochie Serooskerke liep direct
ten zuiden van de Westdijk (Koningin Em-
maweg) en de Dorpsdijk. De parochie viel
zo geheel samen met de heerlijkheid Vrou
wenpolder.
En het patronaatsrecht ging nu niet naar
de graaf, maar naar de abt van Middelburg
aan wie graaf Willem III dit recht kennelijk
had afgestaan. De heer van Veere en
Vrouwenpolder werd daarbij gepasseerd.
Die heer was inmiddels Wolfert III, de zoon
van Wolfert II. In 1324 was deze nog min
derjarig en stond onder voogdij van zijn
ooms Floris en Klaas van Borsele. Later
bleek Wolfert III zich echter niet bij de situ
atie te hebben neergelegd. In 1346 ver
klaarde hij zich als stichter van de kerk van
de Nieuwe Polder te beschouwen - hij
doelde waarschijnlijk op de verheffing tot
volwaardige parochiekerk in 1324 - en
twee jaar later, in 1348, waren de abdij en
heer Wolfert in een proces verwikkeld voor
het bisschoppelijk hof te Utrecht over het
patronaatsrecht van de kerk. Hoe dat pro
ces is afgelopen weten wij niet exact, maar
een feit is in ieder geval dat vanaf die tijd
de heren van Veere als enigen het patro
naatsrecht in de kerk van Vrouwenpolder
uitoefenden, en de abdij van Middelburg
daarop geen aanspraak meer maakte.
In datzelfde jaar 1348 vond er overigens
nog iets merkwaardigs plaats. Toen kwam
namelijk Wolfert III met de pastoor van
Zanddijk overeen dat deze laatste zich er
bij neer zou leggen dat de inwoners van
Vrouwenpolder parochianen waren van de
Onze Lieve Vrouwekerk in Vrouwenpolder
en niet van de kerk van Zanddijk. Dat was
dus kennelijk een geschilpunt geweest, ter
wijl toch uit andere gegevens blijkt dat de
kerk van Vrouwenpolder een dochterkerk
was van die van Serooskerke! Waar kwam
die claim van de pastoor van Zanddijk dan
vandaan? Ik denk dat dat maar op één
ding wijst, namelijk dat de mensen die zich
kort voor 1314 in de bedijkte of herdijkte
Wolfertspolder hadden gevestigd, afkom
stig zullen zijn geweest uit het ambacht en
de parochie Zanddijk.
Meer polders
Wat de verdere ontwikkeling van Vrouwen
polder betreft, bleef het in de veertiende
eeuw niet bij die ene Wolfertspolder. Uit
een stuk uit 1363 blijkt dat toen inmiddels
waren ingepolderd: de "Westerse nyeuwe
polre bi den dunen", dat moet de Beek
hoekspolder zijn; de polder ten noorden
van de Noorddijk, die zich tegenwoordig
uitstrekt van camping De Zandput tot
Oranjezon; verder de "Oosterche nyeue
polre" daarnaast; ongetwijfeld de Gerste
polder, het poldertje waar zich nu het fruit-
teeltbedrijf Ter Schorre bevindt, en boven
dien was toen de oude Wolfertspolder in
middels in oostwaartse richting verlengd,
namelijk van de Monnikendijk tot het punt
waar de Noorddijk in het oosten uitkomt op
de Polredijk.
Wat in 1363 nog niet was bedijkt, was de
tegenwoordige Noorder-Nieuwlandpolder,
het land ten noorden van de Noorddijk,
waar nu de Fort den Haakweg en de N57
dwars doorheen lopen en waar Breezand I
en II in liggen. Dat gebied bleef nog lang
schorrenland, en werd door de heren als
weidegrond verhuurd aan de pachters van
de Gerstepolder. Pas omstreeks 1455
werd ook dat gebied ingepolderd.
Vandaag de dag zullen veel fietsers en
