21
ling, die al vanaf de start van het centrum
actief was, draaide op volle toeren. De al
ternatieve filmavonden gingen gewoon
door. Zo waren er talloze initiatieven die
door actieve vrijwilligers en bestuursleden
doorgang vonden. De door Piekmedewer-
kers overal in Vlissingen opgeplakte
stickers met de kreet "Zonder muziek in De
Piek worden wij ziek!" spraken boekdelen
en sloegen aan.
My Generation
Onderlinge strubbelingen zorgden in de
loop der jaren voor een komen en gaan
van projectleiders. Aan het eind van de ja
ren tachtig werd het roer omgegooid; de
toenmalige projectleider bewerkstelligde
een grondige vernieuwing. De oude hippie
generatie moest weg uit De Piek en een
nieuwe, jongere generatie moest meer
elan brengen. Het was de tijd van multi-
culti. Er kwamen meer reggae-concerten
en mogelijkheden voor meer Zeeuwse
bands op het podium. Maar ondertussen
raakten jongeren onderling steeds meer
verdeeld en er begonnen zich groepen te
vormen die zich tegen elkaar afzetten. Dat
gebeurde ook in De Piek. Er kwam meer
rottigheid. Het liep bijna volledig uit de
hand op 28 maart 1992 toen de bekende
Britse punkband The Exploited in De Piek
optrad en rechts-extremistische punkers
slaags dreigden te raken met linksgeoriën
teerde punkers. Terwijl de band stond te
spelen in een gewelddadige atmosfeer,
stond op de hoeken van de naburige stra
ten de mobiele eenheid paraat om te kun
nen ingrijpen zodra het uit de hand zou lo
pen. Ongeveer in dezelfde periode werden
er op straat vetes uitgevochten tussen
voornamelijk Antilliaanse en Surinaamse
jongeren. Die leidden tot een afschuwelijke
steekpartij in de Spuistraat waarbij een
jongen het leven liet.
De gemeente Vlissingen deed een beroep
op De Piek om te proberen die jongeren te
verbroederen. Projectleider Dries Alexan
der moest een verbindende rol gaan spe
len tussen de verschillende jongerengroe-
peringen in Vlissingen. In plaats van vech-
Matchbox in De Piek1977. (ZB Planbureau
en Bibliotheek van Zeeland, Beeldbank Zee
land, foto Jan Simonse, 132881)
tend over straat rollende Antillianen, Suri-
namers, punkers, rasta's, gothics en skin
heads moest er voor iedereen plaats zijn
en De Piek zou daarbij een grote rol kun
nen spelen.
De jaren negentig stonden in De Piek dan
ook vooral in het teken van het aantrekken
van nieuwe doelgroepen naar het jonge
rencentrum. Op muzikaal gebied ontston
den de populaire hip-hop en dance en De
Piek sloot daarop aan met dance-events.
Daarnaast werd de zaal ook gebruikt voor
talentenjachten als podium voor Zeeuwse
bands. Ondanks telkens nieuwe bezuini
gingsrondes werd er breed geprogram
meerd en opnieuw kwamen zaken als ver
bouwing, aanpassing en geluidsisolatie
aan de orde. Toen in 2005 het 35-jarig be-
