Wie schrijft.
cherse Vlissingen, zo heeft Walcheren iets
met Molenbeek of beter: een Molenbeek,
want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat
dat Molenbeek niet verwijst naar de Brus
selse deelgemeente. Op Walcheren name
lijk luisteren een voormalige buitenplaats,
waarvan alleen de boerderij nog bestaat,
en een buurtschap bij Grijpskerke naar de
naam Molembaix. Deze Franse versie van
de naam Molenbeek werd in de zestiende
eeuw geïntroduceerd door de vermogende
familie De Lannoy. Die familie bezat grond
in dit deel van Walcheren. De Lannoys wa
ren heren van Molembaix, een ambachts
heerlijkheid en tevens parochie in Hainaut
(Henegouwen).
Het Walcherse Molembaix was in de ze
ventiende eeuw eigendom van de bekende
patriciërsfamilie Van Reigersberg. Hoewel
zelf geen eigenaren, zullen Maria van Rei
gersberg en haar man, de illustere Hugo
de Groot, hier best weieens over de vloer
zijn geweest.
Jaco Simons
Bronnen
- A.-W. Maurissen,Bijdrage tot de geschiede
nis van Sint-Jans-Molenbeek'Puurs 1980.
- www.molenbeek.irisnet.be.
- www.brusselsstudies.be.
- www.acqu.be.
- www.bertrandterlindeninarchitecture.
wordpress.com.
Wete-auteurs in het zonnetje gezet
Kopij
Het lijkt de gewoonste zaak van de wereld,
maar dat is het niet. Al 45 jaar lang wordt
De Wete volgeschreven door auteurs die
dat belangeloos doen. Dat de leden van de
Heemkundige Kring Walcheren elk kwar
taal een blad in de bus krijgen dat bol
staat van prachtige artikelen over ons
heem, is te danken aan een betrekkelijk
kleine groep auteurs van wisselende sa
menstelling. Hun leeftijd varieert van 26 tot
bijna negentig jaar. Soms worden ze door
de redactie benaderd voor een artikel
maar meestal sturen ze hun schrijfsels
spontaan in. Hun achtergrond is ook al
zeer uiteenlopend: studenten, al dan niet
gepensioneerde ambtenaren en onderne
mers, wetenschappers en plezierschrijvers,
hele en halve journalisten. Helaas zijn het
vrijwel allemaal mannen.
Er is in de afgelopen 45 jaar veel veran
derd. Alle kopij wordt nu via e-mail aange
leverd. In de beginjaren typten de redactie
leden zich de vingers soms blauw, want
heel veel auteurs schreven hun artikelen
nog met de pen. Het vinden van adequate
illustraties is met de komst van internet
ook veel gemakkelijker geworden; beeldre
dacteur Mieke Meijer haalt ze met een
paar muisklikken overal vandaan maar
ze weet natuurlijk wel waar ze moet zoe
ken. De redactie maakt al een aantal jaren
gebruik van een speciale website waarop
alle bijdragen voor De Wete worden ge
plaatst. De redactieleden kunnen daar al
tijd op terecht, zodat er niet meer met stuk-
