als leidende figuur Beukmedewerker Niek
van Raaij, bekender als muzikant), gesten
cild enzovoort. Er werden eigen krantjes en
pamfletten uitgebracht zoals De Beukkoe-
rier, Het vermolmde kruis, De Zeeuwse
Muurkrant (bij alle drie was ikzelf betrok
ken) en Droomspiegel (Paul Voorsluys en
Joop van Veen). Bij de stencilmachine
Burny Boseerste projectleider van Open de
Beuk. (foto A. van der HeuvelANP-archief
1981)
vormde in 1973/74 de landelijke activist
André Schmidt, een geboren provocateur,
in zijn eentje even de 'Zeeuwse Anarchis
ten Kring'.
De bar beneden was het centrale verza
melpunt, vooral in de begintijd. Boven de
bar was een zoldertje aangebracht met
lage banken langs de muur, kussens en
vage verlichting. Burny Bos bouwde zelf
mee aan dit later door hem gesmade zol
dertje. Wat de theorieën ook waren, in de
praktijk diende het één doel: blowen en
stoned zitten wezen. Een vrijetijdsbeste
ding die veel aanhang vond; soms was het
zoldertje barstensvol en zat er bijna nie
mand aan de bar. Bij projectleider Burny
Bos rees al spoedig ergernis vanwege
deze uitsluitend recreatieve beleving van
de subcultuur. In een beleidsstuk spuwde
hij zijn gal en schimpte hij op de "rokende
proleten" die zijn centrum voor een groot
deel bevolkten. Niet dat er beneden niet
stevig werd geblowd. Ook achter de bar
was het raak; bij de lieftallige maar immer
knetterstonede bardames Ann en Ria was
het wel eens moeilijk om een consumptie
te bemachtigen.
Stromingen
De Beuk verwierf als eerste grote open
jongerencentrum in Zeeland faam tot ver
buiten de provinciegrenzen, niet zozeer
omdat je er bij particuliere dealers soft
drugs kon kopen maar wegens de vele
concerten van toonaangevende - en min
der toonaangevende tot obscure - groepen
en artiesten, van Fungus tot Sjef van Oekel
(deze laatste zelfs in beide Beuklocaties; in
het eerste gebouw kreeg Sjef een levend
konijn ten geschenke), van Livin' Blues tot
Magna Carta en The Troggs. Ook was er
een filmliga actief en kwam er een yoga-
workshop.
In de eerste zes jaar, tot aan de 'grote
brand' in maart 1975, zag je in De Beuk
evoluties die de gang van zaken in de hele
Nederlandse subcultuur weerspiegelden.
Na een aanvankelijke sfeer van eenheid
vielen de interessesferen van bezoekers
snel uiteen. Er waren 'hippies' (macrobio
tiek, meditatie, hasjiesj, marihuana, trips)
en anti-ideologische 'freaks' (rockmuziek,
naast voornoemde drugs ook speed en
drank). Maar die onderverdeling is natuur
lijk te simpel. Veel bezoekers vertoonden
