vaardigen. Wij spraken van een "bezet
ting", de krant gewaagde van een "klein
groepje provocerende jongelui", dat tijdens
een pauze in het aan de gang zijnde jazz-
popconcert (ik weet niet meer van wie) het
podium beklom "om via een overigens plot
seling niet meer functionerende microfoon
met gescandeerde leuzen de in een pam-
weest. Zijn voorgelezen pamflet was in
elkaar gezet volgens beproefde marxis-
tisch-leninistische receptuur: snijd concrete
zaken aan en open vervolgens het brede,
ideologische perspectief. De consumpties
in de Middelburgse schouwburg waren te
duur. Het gebouw was te luxe ingericht.
Men mocht tijdens de voorstelling het thea-
flet vervatte eisen kracht bij te zetten. Op
hetzelfde moment knalden in de zaal en
foyer rotjes en zevenklappers."
De Middelburgse schouwburgrebellen
waren, behalve uit de Beukbezoekers, ge
rekruteerd uit leden van de Socialistische
Jeugd (SJ) en de Bond van Beeldende
Kunstenaars (BBK). Chaos en kakofonie
heersten op het podium van de in 1965 ge
opende schouwburg. Belangrijk woordvoer
der was de SJ'er Guus de Beijn, afkomstig
uit Clinge, die overal in het land actie
voerde. Op Guus' met donkere krullen om
lijste hoofd was altijd een kalotje gedrukt,
zodat hij wel wat weg had van Che Gue
vara, wat ook de bedoeling moet zijn ge-
Herenvoetbalteam van De Beuk, begin jaren
zeventig. Staand v.l.n.r.: Schalk van Dam,
onbekend, Kees de Valk, Fred Ambachtsheer,
Ronny Vasseur; zittend v.l.n.r.: Leon ('Goof')
Hooftman, George ter Horst, Ad van Iwaarden,
Hans de Gier, Ruurd Hoftijzer, 'Lange joop'
van Veen.
ter niet even verlaten om in de friteskraam
aan de overkant een goedkoop flesje cola
te halen. Bepaalde "elementen" in de staf
van de schouwburg dienden voorts van de
lichten af te blijven, want het publiek wilde
van de lichtshow genieten zonder te wor
den gestoord door het helle schijnsel van
het establishment. Kortom, de met geld
