Oermerrie
13
Zora, een Walchers trekpaard
Van het een komt het ander. De foto in De
Wete van juli 2016 met onder anderen Cor
nells Willeboordse, paardenknecht op
Duno bij de familie Maljaars, houdt ons nu
al meer dan een jaar bezig en we zijn in
middels aardig wat te weten gekomen. In
De Wete van juli 2017 tekende José de
Buck uit Oostkapelle erbij aan dat de foto
hoogstwaarschijnlijk is gemaakt naar aan
leiding van de eerste jubileumkeuring van
de Walcherse Trekpaardenfokkersvereni-
ging Hippos. Jan Maljaars sr. zal daar
zeker in de prijzen zijn gevallen, want hij
had een goed oog voor de kwaliteit van
trekpaarden, een eigenschap die zoon Jan
Maljaars jr. van zijn vader erfde. Jan jr., op
de foto zo'n 23 jaar oud, zou in 1956 met
de achtjarige vosschimmel Zora van Eindje
De Rondte kampioen van Nederland wor
den. Het toeval wil, aldus José de Buck,
dat op 17 juni 2017 in Oostkapelle een
beeld van dit trekpaard zou worden ont
huld, en wat hem betrof zou De Wete dat
niet onopgemerkt voorbij moeten laten
gaan. Een redelijk verlangen, dus besloten
we samen wat dieper in het verhaal van
Zora te duiken. Daarvoor gingen we, onder
leiding van José, ver terug in de geschie
denis en de genealogie van het trekpaard.
Want waar liggen de wortels van dit
Zeeuwse trekpaard, waarvan de nakome
lingen nog steeds op Walcheren rondlo
pen? En het antwoord luidt: in het
negentiende-eeuwse België.
België
Trekpaarden waren geliefd bij het leger
voor het trekken van de kanonnen, maar
uiteraard ook bij de landbouw. Toen de
mechanisering in de landbouw toesloeg,
maar motorisering nog op zich liet wach
ten, waren zware trekpaarden op de boer
derij onmisbaar. Al in de negentiende eeuw
had het Belgische zware paard zich weten
te ontwikkelen tot het beste trekpaard ter
wereld. Dat had verschillende oorzaken.
José de Buck, (foto Ida Doorenweerd, 2017)
Zo werd daar al vrij snel na de afscheiding
van Nederland de verplichting ingevoerd
om een dekboek bij te houden. Dat resul
teerde later in een trekpaardenstamboek
onder de hoede van de Koninklijke Maat
schappij Het Belgisch Trekpaard. Daarmee
konden fokprogramma's worden opgezet
met als uitgangspunt door een goede se
lectie de evolutie van het paard een handje
te helpen.
De Belgen hadden de beschikking over
drie mooie streekpaardenrassen: de Grijze
van Nijvel, de Dikke van Dender en de Ko
lossen van Mehaigne, waarmee naar har-
tenlust werd gefokt en gekruist. Daarbij
