Veer op de vest
3
Geschiedenis van de overzetpont bij de Koepoort in Middelburg
Extra reistijd
Wie vandaag de dag het centrum van
Middelburg wil bereiken, kan kiezen uit
meerdere toegangswegen. Over de vest
liggen verschillende bruggen die toegang
bieden tot het oude centrum van de stad.
Nog niet zo lang geleden was dat wel
anders. Tussen 1844 en 1887 lag er bij de
Koepoort geen brug, maar diende men een
veerpontje te nemen om de overkant te
bereiken. De klachten van omwonenden
waren niet van de lucht. Was je te laat voor
het pontje, of wilde of kon je het veergeld
niet betalen, dan moest je omlopen. Een
omweg via de Noordpoortbrug of de Veer-
seweg leverde een extra reistijd van een
half uur op! In dit artikel wordt u bijgepraat
over de achtergronden van dit gekke en
wellicht voor velen onbekende veerpontje.
Stadsontwikkeling
Middelburg maakt aan het einde van de
zestiende eeuw een roerige periode door.
Na het beleg van de stad (1572-1574)
worden de fortificaties letterlijk en figuurlijk
op de schop genomen. De middeleeuwse
stadsmuur wordt afgebroken en rondom
de stad wordt tussen 1585 en 1598 een
verdedigingsstelsel van dertien bolwerken
aangelegd. Daarbij worden acht nieuwe
stadspoorten gebouwd, waaronder de Koe
poort. De huidige Koepoort is overigens
niet de zestiende-eeuwse poort. De oude
poort wordt in 1735 vervangen door een
door Jan de Munck ontworpen sierpoort.
Een brug over de vest geeft daar toegang
tot de stad.
De vesting Middelburg blijft tot in de
negentiende eeuw haar militaire functie
behouden maar deze verdwijnt tussen
1841 en 1848. De economische malaise in
de negentiende eeuw heeft tot gevolg dat
het voor de stad niet nodig is om uit te
breiden. De bolwerken worden dus niet
geëgaliseerd en volgebouwd maar worden
omgevormd tot een stadspark in de Engelse
landschapsstijl. De landschapsarchitect
K.G. Zocher (1797-1863) neemt deze klus
De (ophaal)brug bij de Koepoort
(ca. 1800-1840). (coll. Rijksmuseum,
obj.nr. RP-T-1894-A-2959)