Veer op de vest 3 Geschiedenis van de overzetpont bij de Koepoort in Middelburg Extra reistijd Wie vandaag de dag het centrum van Middelburg wil bereiken, kan kiezen uit meerdere toegangswegen. Over de vest liggen verschillende bruggen die toegang bieden tot het oude centrum van de stad. Nog niet zo lang geleden was dat wel anders. Tussen 1844 en 1887 lag er bij de Koepoort geen brug, maar diende men een veerpontje te nemen om de overkant te bereiken. De klachten van omwonenden waren niet van de lucht. Was je te laat voor het pontje, of wilde of kon je het veergeld niet betalen, dan moest je omlopen. Een omweg via de Noordpoortbrug of de Veer- seweg leverde een extra reistijd van een half uur op! In dit artikel wordt u bijgepraat over de achtergronden van dit gekke en wellicht voor velen onbekende veerpontje. Stadsontwikkeling Middelburg maakt aan het einde van de zestiende eeuw een roerige periode door. Na het beleg van de stad (1572-1574) worden de fortificaties letterlijk en figuurlijk op de schop genomen. De middeleeuwse stadsmuur wordt afgebroken en rondom de stad wordt tussen 1585 en 1598 een verdedigingsstelsel van dertien bolwerken aangelegd. Daarbij worden acht nieuwe stadspoorten gebouwd, waaronder de Koe poort. De huidige Koepoort is overigens niet de zestiende-eeuwse poort. De oude poort wordt in 1735 vervangen door een door Jan de Munck ontworpen sierpoort. Een brug over de vest geeft daar toegang tot de stad. De vesting Middelburg blijft tot in de negentiende eeuw haar militaire functie behouden maar deze verdwijnt tussen 1841 en 1848. De economische malaise in de negentiende eeuw heeft tot gevolg dat het voor de stad niet nodig is om uit te breiden. De bolwerken worden dus niet geëgaliseerd en volgebouwd maar worden omgevormd tot een stadspark in de Engelse landschapsstijl. De landschapsarchitect K.G. Zocher (1797-1863) neemt deze klus De (ophaal)brug bij de Koepoort (ca. 1800-1840). (coll. Rijksmuseum, obj.nr. RP-T-1894-A-2959)

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2018 | | pagina 5