25
We verkochten bier en limonade aan huis,
ook aan de Duitsers die vlak bij ons huis in
de duinen gelegerd waren. Toen hij, na zijn
pensionering en na de dood van mijn zie
ke moeder voor wie hij geweldig gezorgd
heeft, af en toe een busreisje kon maken,
nam hij altijd een rol van die zwartgrijze
vuilniszakken mee. Die legde hij onder zijn
De omgeving reageerde nogal wisselend
op de activiteiten van haar vader. Mevrouw
Hillebrand: "Je hebt mensen die er wél en
je hebt mensen die er niet in geloven. Ik
weet nog dat hij een lezing hield in café
Juliana in Biggekerke en dat de zaal toen
aardig vol zat."
Mevrouw Hillebrand-Harpe heeft geen scherpe
foto's van haar vader. Ze heeft haar ouders wel
geschilderd.
Graanbeurs
In de zomer van 1978 schakelde de beken
de kunstenaar Marinus Boezem de toen
76-jarige Lein Harpe in voor zijn podium in
de voormalige graanbeurs op het Damplein
in Middelburg. Boezem had in 1975 die
graanbeurs 'geannexeerd', omgevormd
tot internationaal kunstpodium en zichzelf
uitgeroepen tot directeur van dit Podio del
Mondo per l'Arte. Hij nodigde kunstenaars
uit binnen- en buitenland uit om hiervoor
een steen te ontwerpen met tekst of beeld
bed om zich beschermd te weten tegen
eventuele aardstralen. Hij was altijd bezig
met gezondheid, maar patiënten kwamen
nooit aan huis.
"Mijn man was in het begin ook argwa
nend, beslist niet overtuigd van mijn va
ders bijzondere gaven. Toch is hij stilaan
overtuigd geraakt van mijn vaders gelijk.
Hij kreeg reumatische klachten en legde
toen op aanwijzing van mijn vader onder
zijn bureau op kantoor een tapijtje waar
met Bison Kit een dikke laag plastic onder
geplakt was. Daar werd door zijn collega's
op een gezonde manier om gelachen. Toch
verminderden zijn klachten na verloop van
tijd."
