In 1905 spitste de elektorale strijd zich toe tussen liberalen en anti-revolutionairen. Te Zierikzee kwam er een rijdend
verkiezingsbord aan te pas
Hij was veel meer een „streekman", verder be
giftigd met een grote belangstelling voor de histo
rie en een grote kennis van het Schouwse dialekt.
Qok in zijn tijd waren er enkele nieuws-uitschieters,
als de opening en (gunstige) exploitatie van de
K.L.M.-luchtlijn RotterdamHaamstedeVlissingen
Knokke en de komst van de elektriciteit en wa
terleiding op Schouwen-Duiveland. De krant bleef
echter de oude traditie van binnen- en buitenlands
nieuws trouw.
Interimperiode
De krant vond zijn abrupt einde met de oorlogs-
evakuatie in 1944. Na de bevrijding volgde een
inteirimperiode, waarin „De Vrije Stemmen van
Schouwen-Duiveland" verscheen, uitgegeven door
het toenmalige Militair Gezag. In 1946 ging „De
Vrije Stemmen" dagelijks verschijnen, tot 1948, het
jaar waarin de Zierikzeesche Nieuwsbode weer te
rugkeerde, onder verantwoordelijkheid van de re-
dakteur M. J. Bij de Vaate, die tot op heden leiding
geeft aan de driemans-redaktie, tot aan de ramp
van 1953 als dagblad en nadien met een verschij-
ningsfrekwentie van vier maal per week.
De herverschijning van de krant hield tevens een
organieke wijziging in, in dier voege dat de voor
heen bestaande aparte N.V. „De Zierikzeesche
Nieuwsbode" werd opgeheven en de krant een uit
gave werd van de N.V. Drukkerij v/h Lakenman
Ochtman, die overigens ook voorheen „De Bode"
en „De Vrije Stemmen" drukte. Dat „De Vrije
Stemmen" en de Zierikzeesche Nieuwsbode tot het
rampjaar 1953 dagblad konden zijn, vond zijn oor
zaak in een vrijheid van handelen, die nog tra
ditioneel van voor de oorlog stamde. Later kwa
men er stringente bepalingen, o.m. ook ten aan
zien van de abonnementsprijs, die een dagelijkse
verschijning onmogelijk maakten.
De ramp
De ramp zelf trouwens was ook voor de krant een
zeer diep ingrijpende gebeurtenis. Weliswaar werd
het drukkersbedrijf slechts zijdelings getroffen,
maar vrijwel alle abonnees verlieten Schouwen-
Duiveland en werden over het gehele land ver
spreid.
Opnieuw contact moest met hen worden gezocht;
een tijdrovend en duur karwei, dat feitelijk eerst
goed was voltooid, toen de normalisering inclu
sief de terugkeer van de abonnees alweer goed
deels in de vat was gekomen.
In de rampdagen zelf verscheen de krant met en
kele noodbulletins, exemplaren waarvan thans
geen onbelangrijke antiquarische waarde hebben.
Na 1953 werd „de Zierikzeesche" een vier maal
per week verschijnende krant, die heel sterk het
accent op het streekgebeuren ging leggen.
Na de oorlog verloor de krant ook terrein. Voor
heen werd hij vrij druk gelezen op Tholen en
Noord-Beveland. Maar Schouwen-Duiveland werd
gelijk bekend eerst met het overige westen
bevrijd in mei 1945, in tegenstelling met overig
Zeeland. Juist in die tussentijd kregen andere pers
organen gelegenheid zich in die gebieden te neste
len en de start begon dus al met spijtige, maar
niet ongedaan te maken achterstand. Overigens
bleek Schouwen-Duiveland vooral na de ramp een
niet uit te diepen nieuwsbron. De weg die het
8