Leo Cuypers, 1977. Foto: Wim Riemens
daarmee solidariseerde. Open de Beuk was geen lang
leven beschoren en het muziekpodium waaierde uit
naar de zaaltjes van de Kuiperspoort, 's Zomers wer
den pleinen en straten benut voor optredens wat al in
die dagen tot stevige verkeersopstoppingen leidde in
het stadscentrum.
Naast de moderne muziek kregen moderne dans
en toneel plus de experimentele film een belangrijke
plek in het repertoire. In dit klimaat bloeide het idee
op voor het eerste Festival Nieuwe Muziek in De
Vleeshal. Dat had plaats in 1976 rondom de compo
nist en architect Iannis Xenakis. Dit evenement zette
Jeugd en Muziek de komende jaren als uniek cultuur
centrum op de nationale en internationale kaart. Het
was een epicentrum voor vernieuwing van de muziek
en de concertcultuur. De strakke codes die daarbij
hoorden werden opzij gezet: zeker de autoritaire diri
gent. Minutenlang durend applaus was strijdig met
het gelijkheidsbeginsel tussen publiek en kunstenaar.
Het publiek was sterk gemêleerd, zeer tolerant en stu
dieus. De achterklap dacht daar anders over en sprak
over onbegrijpelijke en elitaire gebeurtenissen. De
nationale pers daarentegen was enthousiast over wat
er in Middelburg gebeurde en bombardeerde die stad
tot het Mekka van de moderne muziek.
De auteur is onlangs teruggetreden als voorzitter van de
Stichting Nieuwe Muziek Zeeland; hij is oud-bestuurslid en
voorzitter van de Stichting Jongerencentrum Open de Beuk.
21 Zeeuws Ti)dschrift 2005/1-2