b
C
no jaar R.K. Fanfare St. jan
Familialen n
De
fanfare heeft
een magische aantrekkingskracht.
Niemand kan weerstand bieden aan de feestelijke stem
ming die zij oproept. Dat geldt dubbel voor een kind voor wie de muzikan
ten de herauten van een sprookjeswereld zijn. Zo'n heraut was onze dove buurman Piet Vos,
een slager in ruste, die de tuba bespeelde. Na lang zeuren, mocht ik er eindelijk een keer op blazen maar
er kwam geen geluid uit. Het was een teken aan de wand. Zelfs uit de blokfluit van zuslief kreeg ik geen
fatsoenlijke toon. Ik concludeerde al snel dat ik niet voor muziek in de wieg was gelegd. Mijn lagere-school-
vriend, Rudy Weesepoel, daarentegen nam op zijn achtste met succes een proefles en tot op heden is hij
spelend lid van R.K. Fanfare St. Jan. Hij is sinds jaar en dag penningmeester en nu voorzitter van de com
missie St. Jan no. Ik vroeg hem een gesprek met een paar bestuursleden te beleggen.
47 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2