Alex van Hootegem. Foto: Anda van Riet
Dan zou boer Piet dankbaar publiek hebben, dat
verzot is op zijn chips, of zijn bloemkoolroosjes, en
hem zijn inkomen gunt, en uit opgetogenheid "laat
maar zitten" zegt bij het wisselen. Zulke dankbaar
heid maakt alleen mijn buurman nog mee, die van
zijn boerenbedrijf een hondenpension heeft gemaakt.
Zijn klanten sturen hem ansichten, zogenaamd aan
Fikkie die er logeert, maar ze denken intussen ook
aan hem! Bij hem is de verhouding tussen stadsmens
en boer hersteld, gewoon omdat mensen uit de stad
bij hem zien dat je een ander zijn inkomen moet gun
nen. Boeren, die niet anders dan bieten, aardappelen
en voedertarwe verbouwen, krijgen van niemand een
dankbaar woord. Ze zijn "subsidievreters", en "gifboe-
ren".'
Vijf jaar geleden schakelde Van Hootegem om
naar biologisch boeren, 'omdat ik zocht naar kwali
teit. Het meeste voedsel heeft geen kwaliteit meer.
Biologisch kan kwalitatief nog veel beter, het moet
méér betekenen dan "we spuiten niet". Het moet
ook om gezonder bodemleven gaan, en het moet om
smaak en gezondheid gaan. Wageningen heeft zich
tot nu toe alleen in dienst gesteld van de gangbare
landbouw. Over de voedingskwaliteiten die je met bio
logische teelt teweegbrengt, ontbreekt alle onderzoek,
zodat de biologische landbouw niet lean claimen dat
ze gezonder is. Gelukkig proef je het wel heel goed,
door de langzamere groei.'
De Grote Verleiding
Van Hootegem ziet het aan zijn zoon, die eet de fruit
schaal met biologische appels in een mum van tijd
leeg, gewone appels blijven liggen. Om zich heen zien
Alex en zijn vrouw Anneke steeds meer mensen die
interesse hebben in de smaak van wat ze eten, voor
wie het lastig is aan kwalitatief beter eten te komen.
Het heeft hen geïnspireerd tot het opzetten van een
- voorlopig bescheiden - internetservice met lokale
afhaalpunten van pakketten versgeoogste biologische
groente en biologisch vlees. 'Ons project gaat De grote
verleiding heten, want de smaak moet verleiden om
gezond te eten.'
'Over smaak,' zegt van Hootegem, 'wordt in de
landbouw niet nagedacht. Wat meer smaak heeft,
krijgt betere prijzen. Ik denk dat je als boer in plaats
van naar "meer opbrengst" naar "meer smaak" moet
zoeken. Biologische boeren zijn daar ondernemender
in dan gangbare. Biologische boeren kijken meer
naar de markt, durven te zoeken naar iets exclusiefs.
Ik heb andere broodtarwerassen gezocht, die ik ga
leveren aan een biologische meelmaalderij in België.
Zoiets voelt alleen al goed vanwege de trots dat je
oogst niet verdwijnt in de grote hoop. Mijn zwager zit
in de Soelelcerkepolder, Kamperland, en boert biolo
gisch. Hij gaat deze zomer voor een zaadbedrijf een
aantal veelbelovende Zeeuwse bonenrassen uitpro
beren. De Zeeuwse bonenteelt is beroemd geweest,
n Zeeuws Tijdschrift 2005/3-4