Alex van Hootegem. Foto: Anda van Riet Dan zou boer Piet dankbaar publiek hebben, dat verzot is op zijn chips, of zijn bloemkoolroosjes, en hem zijn inkomen gunt, en uit opgetogenheid "laat maar zitten" zegt bij het wisselen. Zulke dankbaar heid maakt alleen mijn buurman nog mee, die van zijn boerenbedrijf een hondenpension heeft gemaakt. Zijn klanten sturen hem ansichten, zogenaamd aan Fikkie die er logeert, maar ze denken intussen ook aan hem! Bij hem is de verhouding tussen stadsmens en boer hersteld, gewoon omdat mensen uit de stad bij hem zien dat je een ander zijn inkomen moet gun nen. Boeren, die niet anders dan bieten, aardappelen en voedertarwe verbouwen, krijgen van niemand een dankbaar woord. Ze zijn "subsidievreters", en "gifboe- ren".' Vijf jaar geleden schakelde Van Hootegem om naar biologisch boeren, 'omdat ik zocht naar kwali teit. Het meeste voedsel heeft geen kwaliteit meer. Biologisch kan kwalitatief nog veel beter, het moet méér betekenen dan "we spuiten niet". Het moet ook om gezonder bodemleven gaan, en het moet om smaak en gezondheid gaan. Wageningen heeft zich tot nu toe alleen in dienst gesteld van de gangbare landbouw. Over de voedingskwaliteiten die je met bio logische teelt teweegbrengt, ontbreekt alle onderzoek, zodat de biologische landbouw niet lean claimen dat ze gezonder is. Gelukkig proef je het wel heel goed, door de langzamere groei.' De Grote Verleiding Van Hootegem ziet het aan zijn zoon, die eet de fruit schaal met biologische appels in een mum van tijd leeg, gewone appels blijven liggen. Om zich heen zien Alex en zijn vrouw Anneke steeds meer mensen die interesse hebben in de smaak van wat ze eten, voor wie het lastig is aan kwalitatief beter eten te komen. Het heeft hen geïnspireerd tot het opzetten van een - voorlopig bescheiden - internetservice met lokale afhaalpunten van pakketten versgeoogste biologische groente en biologisch vlees. 'Ons project gaat De grote verleiding heten, want de smaak moet verleiden om gezond te eten.' 'Over smaak,' zegt van Hootegem, 'wordt in de landbouw niet nagedacht. Wat meer smaak heeft, krijgt betere prijzen. Ik denk dat je als boer in plaats van naar "meer opbrengst" naar "meer smaak" moet zoeken. Biologische boeren zijn daar ondernemender in dan gangbare. Biologische boeren kijken meer naar de markt, durven te zoeken naar iets exclusiefs. Ik heb andere broodtarwerassen gezocht, die ik ga leveren aan een biologische meelmaalderij in België. Zoiets voelt alleen al goed vanwege de trots dat je oogst niet verdwijnt in de grote hoop. Mijn zwager zit in de Soelelcerkepolder, Kamperland, en boert biolo gisch. Hij gaat deze zomer voor een zaadbedrijf een aantal veelbelovende Zeeuwse bonenrassen uitpro beren. De Zeeuwse bonenteelt is beroemd geweest, n Zeeuws Tijdschrift 2005/3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2005 | | pagina 13