het maritiem bedrijf op de Schelde, waarvan kort gele
den een spectaculair aspect door Cor Heijkoop met
uitvoerige fotodocumentatie is vastgelegd in Verdaagd
voor de boulevard. Scheepsstrandingen op en nabij de
Vlissingse Noordzeeboulevard. In het laatste nummer
van de vorige jaargang van dit tijdschrift is een inter
view te lezen met deze auteur, die zich behalve als
maritiem specialist en documentalist ook bezighoudt
met de Tweede Wereldoorlog. Verdaagd voor de bou
levard is weer een boek volgens Heijkoops vertrouwde
receptuur: boordevol 'harde' gegevens en documen
taire foto's uit vele bronnen. In weerwil van de schijn
die dit alles mag wekken kan Heijkoop wel eens droog
uit de hoek komen. 'Vlissingers flaneerden graag
over hun boulevard,' vertelt hij, 'bewoners van andere
plaatsen op Walcheren sloten zich bij hen aan en later
kwamen daar de toeristen nog bij. "Een boulevardje
pikken" werd zo een gevleugelde uitdrukking. Ook
passerende schepen pikten soms een boulevardje,
uiteraard ongewild en vaak als gevolg van slecht nau
tische omstandigheden.' Heijkoops respect voor de
Scheldeloodsen is bij het raadplegen van de archieven
danig opgefrist, zegt hij in zijn voorwoord. Vooral
voor wat de periode 1920-1970 betreft, toen grootte
en tonnage van de schepen sterk toenamen en er nog
nauwelijks sprake was van communicatie op de rede
van Vlissingen, 'met tientallen ankerliggers, kruisen
de veerboten en andere vaart, niet zelden ook nog bij
storm en mist, en bij nacht en ontij.' De auteur heeft
zijn mooi verzorgde en uitgevoerde boek dan ook aan
de Scheldeloodsen opgedragen.
Fish, War and Politics 1300-200J International
Conference behandelt een veel langere periode uit de
maritieme geschiedenis dan het boek van Heijkoop,
dat zich vooral beperkt tot de twintigste eeuw. De
bundel is een thema-uitgave van het jaarboek van het
Vlaardingse Visserijmuseum, NETwerk. De publicatie
is op 2 december 2004 in ditzelfde Visserijmuseum
te Vlaardingen gepresenteerd. Het bevat de lezingen
van het internationale symposium Fish, War and
Politics 1300-2003. Onderdeel van dit symposium, in
oktober 2003 gehouden in
Amsterdam en Middelburg, was een studiedag over de
Zeeuwse visserijhistorie in de Zeeuwse Bibliotheek.
De bundel bevat zowel Engels- als Nederlandstalige
bijdragen.
82 Zeeuws Tijdschrift 2005/3-4
Het echtpaar Petersma-Detiger (omslagafbeelding van
'Zenuwarts in Zeeland').
over Maria Adriana Detiger (1906-1949) en Jan Pieter
Petersma (1904-1994), de ouders van de auteur. Maria
is weliswaar een vrouw van stand, maar één die zich
als arts staande moest houden in een 'bolwerk van
medicijnmannen'. Haar echtgenoot is 'een bescheiden
man' volgens de auteur. Zenuwarts in Zeeland is voor
een belangrijk deel gebaseerd op egodocumenten
als brieven en dagboeken, maar in de uitwerking
'literair van aard', zo vermeldt de tekst op het achter
plat met nadruk. Ik vind het eerder een journalistiek
geschreven boek. Maar sommige passages zijn ook
buiten de context te appreciëren. Zoals het slot, over
de teraardebestelling van de (te?) bescheiden vader.
'Op de begraafplaats zie ik een jongetje van hoogstens
negen jaar voor een grote steen staan, kaarsrecht, tus
sen twee volwassenen. Hij houdt hun handen vast. Er
schijnt een waterig zonnetje. Het is stil. Wij volgen
een man in het zwart naar graf nummer 922, het
zelfde graf waarin mijn moeder 45 jaar geleden werd
gelegd. Op de steen was nog genoeg ruimte voor een
tweede grafschrift. De vervoeging "rust" zal worden
vervangen door "rusten". Er worden geen foto's geno
men.'
Op de laatste foto in Zenuwarts in Zeeland zien we het
echtpaar Petersma-Detiger op Boulevard Evertsen,
in de tweede helft van de jaren dertig. Beiden kijken
naar de fotograaf, en dus de lezer. Ze zien niets van
