Van kerk naar gemeenschap De verregaande secularisatie van de westerse samen leving sinds de jaren zestig van de vorige eeuw heeft een grote ontkerkelijking teweeg gebracht. Het is goed op te merken dat dit bepaald niet voor de rest van de wereld geldt waar de kerk bloeit. Kijken we naar Nederland dan blijkt dat het kerkbezoek in Zee land landelijk nog het hoogst is. Van alle Zeeuwen gaat nog steeds 25 procent op zondag naar de kerk en een deel daarvan zelfs drie keer. Dat hoge bezoekers aantal is met name toe te schrijven aan de gelovigen uit orthodox protestantse hoek die zich in een tiental gemeenten in Zeeland concentreren. Daar zien we nog steeds nieuwe kerken verrijzen, niet bepaald van de kleinste soort. Zo zal binnenkort begonnen worden aan de bouw van een kerk met een capaciteit van 2500 bezoekers met een dito parkeerterrein in Yerseke. Dit gaat in tegen de landelijke trend want per week wordt er een kerk gesloten. Ook in Zeeland hebben al heel wat kerken de deuren moeten sluiten en er staan er nog een heleboel op de nominatie. De sluiting van een kerk snijdt altijd diep in het hart van dorps- en wijkbewoners die werkgroepen in het leven roepen voor het behoud van het beeldbepalende gebouw. Veelal krijgen die kerken toch een niet- profane herbestemming variërend van boekhandel tot antiquariaat en van gemeenschapshuis tot apparte mentencomplex. Om een beter beeld te krijgen van de stand van zaken in gelovig Zeeland, bracht de redactie van het Zeeuws Tijdschrift zeven vertegenwoordigers van verschillende denominaties bijeen om over spiritua liteit, geloofsbeleving en zingeving, kleinschaligheid, maatschappelijke betrokkenheid en de zoektocht naar het diepste van het 'heilige' te praten. Het gesprek zoomt in op het gegeven dat geloven en kerk steeds meer een bewuste keuze zijn geworden. Ook werd er veel gesproken over de contouren van een 'nieuwe' kerk die veel meer maatschappelijk betrokken is dan het oude instituut kerk. De gespreksdeelnemers zijn ervan overtuigd dat de kerk zal overleven omdat men sen altijd zullen verlangen naar het 'heilige'. Naast deze kerkprofessionals vroegen wij gelo vigen van uiteenlopende religieuze achtergronden te vertellen wat voor hen geloof betekent. Hun antwoor den lagen niet ver af van wat er tijdens het gesprek ter tafel kwam. 'Mijn geloof is iets persoonlijks. Ik zie dit leven als een proef of test voor later', schrijft Amira Kadaoui, een jonge moslima. Toos de Bruijn- van Rossum, van katholieke huize, vindt dat er 'Een kerkgemeenschap nodig is, waar mensen in de naam van Jezus samen zijn en zich verbonden voelen met elkaar.' De vrijzinnige Arjan Baaijens is van mening dat 'De kerkgemeenschap van mensen cruciaal is; samen zingen en teksten lezen die verheffen. En zo laat God zich vinden.' De Tweede Zeeuwse Kerkendag die op 30 mei in Goes is, heeft een duidelijk oecumenisch karakter. Er worden duizenden bezoekers verwacht in navolging van de Eerste Zeeuwse Kerkendag in Middelburg in 2010. Deze aflevering van het Zeeuws Tijdschrift, die tot stand kwam in samenwerking met de Provinciale Raad van Kerken in Zeeland, zal daar ten doop wor den gehouden. Daar zal zeker verslag van worden gedaan op de voorbeeldige blog Monikkenwerk van Willem Staat waar alle ontwikkelingen met betrekking tot religie in Zeeland op te vinden zijn. Paul van der Velde hoofdredacteur 5 Zeeuws Tijdschrift 2015 3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2015 | | pagina 5