Human Rights Watch is opgericht in 1978 als uitvloei
sel van de Helsinki Akkoorden uit 1975. Een van de
belangrijkste elementen van die akkoorden was een
bepaling die mensen het recht gaf de mensenrechten-
praktijken van hun eigen regeringen te controleren.
Hieruit kwamen de Helsinki monitorgroepen voort in
plaatsen als Moskou, Warschau en Praag. Die werden
vrijwel meteen de kop ingedrukt en de leden ervan
gevangenen gezet. De vertegenwoordigers van die
groepen riepen het Westen op een Helsinki monitor
groep in het leven te roepen om hen te proberen te
beschermen. Dat was de directe aanleiding voor de
oprichting van Helsinki Watch.
Wereldwijd
In de loop van de tijd kwamen daar Americas Watch,
Asia Watch, Africa Watch and Middle East Watch bij
en omdat zijn mandaat globaal werd, nam de organi
satie zijn huidige naam Human Rights Watch aan.
Bovendien vulde het zijn regionale programma's met
thematische aan die gericht zijn op de rechten van
vrouwen, kinderen, refugiés, arbeiders, lgbt mensen,
gehandicapten, enzovoort. De staf van Human Rights
Watch telt 425 mensen die 76 nationaliteiten vertegen
woordigen. Er zijn kantoren in 45 landen van waaruit
in 90 landen aan de mensenrechten wordt gewerkt.
Human Rights Watch houdt de rechten die vastgelegd
zijn in de Universele Declaratie van de Rechten van de
Mens hoog, die Eleanor Roosevelt hielp op te stellen en
die geïnspireerd werden door de toespraak over de Vier
Vrijheden van president Roosevelt. We spreken met
Kenneth Roth, de uitvoerend directeur van Human
Rights Watch.
Veel mensen vragen zich af hoe Human Rights Watch het
voor elkaar krijgt rechten te verdedigen. U heeft toch geen
politiemacht of leger ter beschikking. Hoe bent u in staat
het gedrag van regeringen te veranderen zelfs in de verste
uithoeken van de wereld?
'Het antwoord op die vraag schuilt in de macht van
informatie. Het werk van Human Rights Watch wordt
geïnitieerd door onze onderzoekers ter plekke. Zij
voeren een gedetailleerd, nauwkeurig en onpartijdig
onderzoek over mensenrechten in een bepaald land
of over een welomschreven geval. Wij publiceren
daarna de onderzoeksresultaten. In een doorsnee
week publiceren we twee grote rapporten en twintig
kleinere bulletins. Omdat in de tegenwoordige wereld
Human Rights Watch was founded in 1978 in the after
math of the 1975 Helsinki Accords. One of the most
important elements of those accords was a provision
giving people the right to monitor the human rights prac
tices of their own governments. That spawned Helsinki
monitoring groups in such places as Moscow, Warsaw
and Prague. All were promptly suppressed, their mem
bers imprisoned. They in turn issued a call to the West
to establish a Helsinki monitoring group to try to protect
them. That gave rise to Helsinki Watch.
Going global
Over time, Americas Watch, Asia Watch, Africa Watch
and Middle East Watch were added. As its mandate be
came global, the organization assumed the name Human
Rights Watch. It also gradually supplemented its regional
programs with thematic ones focused on the rights of
women, children, refugees, workers, lgbt people, people
with disabilities, and more. Its staff of 425 today includes
people from 76 nationalities, based in 45 countries, work
ing regularly on human rights in 90 countries. Human
Rights Watch upholds the rights first enshrined in the
Universal Declaration of Human Rights, which Eleanor
Roosevelt helped to draft and which President Roosevelt
inspired with his Four Freedom's speech. We talk with
Kenneth Roth, its executive director.
Many people wonder how Human Rights Watch manages
to defend rights. After all, you do not have a police force or
an army at our disposal. How are you able to change the
conduct of governments even in distant corners of the world?
'The answer lies in the power of information. Human
Rights Watch's work begins with our researchers in the
field. They conduct detailed, meticulous, impartial inves
tigations of human rights conditions in a given country or
on a particular issue. We then publish their findings; in a
typical week, we'll publish two major reports and some
twenty shorter bulletins. Because in today's world the
public expects governments to respect rights, govern
ments find it shameful when we expose their human
rights misdeeds. And because the media find our reports
reliable, they tend to cover them extensivelytypically
some hundred unique articles a day about our work
meaning that the spotlight we shine can be intense.
Governments often change their rights practices to avoid
the delegitimizing effect of this shameful spotlight. We
also have advocates based in major capitals around the
world. Their job is to persuade powerful governments to
28 Zeeuws Tijdschrift 2016 2
ff
V- -A-
de mensen verwachten dat regeringen mensenrechten
respecteren, vinden die regeringen het gênant als we
hun mensenrechtenschendingen publiek maken. En
omdat de media onze rapporten betrouwbaar vinden,
tenderen ze ernaar ze uitgebreid te verslaan. Iedere
dag verschijnen er wel honderd unieke artikelen over
ons werk en dat betekent dat wanneer wij ergens de
schijnwerper op richten het heel pijnlijk kan zijn.
Regeringen veranderen dikwijls hun mensenrechten-
praktijk om het delegitimerende effect van onze
rapporten te voorkomen. Wij hebben ook advocaten die
in de voornaamste hoofdsteden van de wereld zitten.
Hun taak is het de sterk in het zadel zittende regerin
gen te overtuigen hun invloed aan te wenden een eind
te maken aan mensenrechtenschendingen die wij
gedocumenteerd hebben. Wij vragen ze militaire hulp,
of bijvoorbeeld uitnodigingen voor prestigieuze topbij
eenkomsten afhankelijk te maken van een verbetering
van de mensenrechtensituatie. Het is ons doel uit te
dokteren waar mensenrechten schendende regerin
gen behoefte aan hebben en dan er voor te zorgen dat
die niet bevredigd wordt zolang ze hun gedrag niet
veranderen.'
use their influence to end the human rights violations
that we have documented. We ask them to condition
such things as military aid or even an invitation to a pres
tigious summit on an improvement in rights practices.
Our aim is to figure out what abusive governments want
and then deprive them of it until they change.'
Fear not
The January public announcement that Human Rights
Watch would be awarded the Freedom from Fear Award
came coincidentally on the very day that you issued your
annual World Report. In that report, you highlighted the
fact that fear stood behind many of the big human rights
developments of the past year. Could you elaborate?
'Fear of being killed or tortured in Syria and other
zones of conflict and repression drove millions from
their homes. Fear of what an influx of asylum seekers
could mean for their societies led many governments in
Europe and elsewhere to close the gates. Fear of mount
ing terrorist attacks moved some political leaders to
curtail rights and scapegoat refugees or Muslims. And
fear of their people holding them to account led various
autocrats to pursue an unprecedented global crackdown
29 Zeeuws Tijdschrift 2016 2
