bezittingen enorm vergroot en zijn sociale
status aanzienlijk verhoogd. De vondst van een
uitvoerige brief van de Amsterdammer Johannes
Kinker aan diens zoon, de man waar het hier
over gaat, was de aanleiding voor een exploitatie
van het archief Michiels van Kessenich en het
schrijven van dit artikel. Niet de importantie
van Alexanders loopbaan of het gewicht van zijn
publicaties rechtvaardigen de hier gegeven
levensschets, maar de talloze gegevens over het
dagelijks leven van een familie uit de bezittende
klasse, alsmede de persoonlijke aantekeningen
van Alexander, geven ons een prachtig inzicht in
zijn leven.
Een groot deel van het jaarboek wordt gevuld door
'Kerken en kerkgangers in Vaals van de Staatse
tijd tot op heden', door W.A.J. Munier. In deze
studie vormt de verhouding tussen katholieken
en protestanten de hoofdschotel, waarbij
alle aandacht wordt gewijd aan de verschillende
geloofsgemeenschappen die Vaals heeft gekend
of nog kent. De auteur tracht alles van de
kerkgang en wat ermee samenhangt, zoals de
bediening van de sacramenten en de onderlinge
verhoudingen in het maatschappelijk leven,
onder de loep te nemen. Mij komt tot de con
clusie dat echte oecumenische gedachten slechts
bij enkele inwoners leven. De onderlinge
betrekkingen tussen de verschillende kerkgenoot
schappen zijn nogal afstandelijk. De auteur
schaart zich van harte achter een passage uit het
hogepriesterlijk gebed van Jezus bij het Laatste
Avondmaal: 'Ut omnes unum sint, ut mundus
credat' (dat allen één zijn, opdat de wereld
gelove).
Van hetzelfde Limburgse Genootschap is het boek:
Een bijzondere nalatenschap; meubeltekeningen
in de albums van Matthias Soiron, door W.E.S.L.
Keijser-Schuurman. Het Rijksarchief in Limburg
bewaart sedert 1930 ongeveer de helft van de
zogenaamde 'Soiron albums', een verzameling
tekeningen, die door de Maastrichtse architect
Soiron bijeengebracht is. Het uitzonderlijke van
Soiron is zijn besluit om alles wat hij gedurende
zijn leven de moeite van het (na)tekenen had
gevonden, bijeen te brengen. Hij werkte vooral
op kladjes en schetsen, die aanvankelijk bedoeld
waren als geheugensteuntje. Hij wilde welbewust
het nageslacht een kijkje in woning en
kamer van families in Maastricht en omgeving
bieden. De verzameling bevat kopieën van eigen
ontwerpen, maar ook van ontwerpen van
meubelen of bouwwerken die hij op kijkdagen
van veilingen of in woningen van vrienden
gemaakt heeft. Zoals veel architecten van zijn tijd
hield Soiron zich met de meest uiteenlopende
dingen bezig. Naast huizen met binnendecoratie
en tuinen, kerken, pastorieën en vestingwerken,
vinden we bijvoorbeeld ook een verrijdbare ladder
om bomen te snoeien, allerlei hang- en sluitwerk
voor hekken en poorten, een rolstoel en veel
meer. Na een lange inleiding over leven en
werk is het boek gevuld met tekeningen met
beschrijving.
Adriaan van de Venne was een zeventiende-eeuws
dichter en tekenaar, werkend en wonend
in Zeeland. Hij werkte mee aan de bundel
De Zeeuwsehe Nachtegael, maar zijn naam is
vooral bekend gebleven door de samenwerking
met Jacob Cats: bij het werk van de laatste
maakte Van de Venne vaak de prenten en
uit deze samenwerking ontstond een aantal
emblematabundels. Verrassend is voor Zeeuwen
het artikel 'De val van Oldenbarnevelt: de "zeef-
prenten" van Adriaen van de Venne', in Holland,
Historisch Tijdschrift, door A. de Snoo.
Een van de intrigerendste historieprenten van
Van de Venne is de Rechtveerdighe Sifte, die het
uitzeven van de Arminianen uit de samenleving
voorstelt. Op de prent is vrouwe Justitia
benoemd, verder slechts de personen per groep.
De Nassouwsche Kracht bestaat uit de prinsen
van Nassau: Maurits, diens neef Willem bodewijk
en zijn broer Ernst Casimir. De tweede groep
wordt aangeduid als de Mogende Macht
of de Staten van de Lant. In de tekst van de
Rechtveerdighe Sifte staan maar drie woorden
in hoofdletters weergegeven: Mauritius,
zee-lant en justitia. Dat Zeeland als enige
provincie zo prominent genoemd is, is niet
vreemd: Zeeland was Maurits' eigen provincie, hij
was daar eerste edele; Zeeland telde veel fanatie
ke contraremonstranten en de ontwerper van de
160
Aanwinsten ruilverkeer