101
We hebben bij dit alden gever van ons eeten
Den ouden buur en vriend al drinckend niet vergeten
Maer hem en sijn gcsin nog lange vreugd gewenscht
Door geene ramp verdortdoor geene storm verflenst.
Heb danck gevvenschte man vooral die goede gaven
Waarmede ge als voorheen de vrindschap vvildet staven
Al staet sijn huijs nog leeg al sijn sijn kaemers hol
Sijn hert blijft even staegh nog van sijn vrinden vol.
So denck ick menighmael, wanneer 'k met vlugge schreden,
Kom langs de boord der kilen langs n huijs getreden
'tls alles hier verkeerd vernederd en vergaen
Maer Zeeuwsche vriendschap blijft op vaste suijlen staen.
Geniet nog jaer op jaer gesontheijt, lustgenoegen
£n moge liooger gunst sicl» bij u daegen voegen,
En sie in gade en kroost de bronnen van geluck
U leven sonder ramp u jaeren sonder druck
En of de wintervorstvan toijt het kille noorden
Sijn ruwe stormen sendt naer onse drasse boorden
En of de lenteson langs veld en beemden gloeijt
Of heeler soinergloeu de droogende ackers scliroeijt
Yergeet de vrinden nietdie uwer niet vergeeten
Waeruijt er een nog weusclitaen Uwen disch gezeten,
Te hooren hoe gij leeft, gesoud en welgemoed!
Wees van uw ouden vrind in blijde hoopgegroet
