139
't Eindloos dragen
Yan de plagen
Tot de zee ons word' ten graf
Nooit liet kroost aan 't liart te prangen
Kussen 't al zijn tranen af;
Nooit weêr aan den mond te hangen
Die weleer ons liefde gaf:
Wien 't behage
Wie t yerdrage
Onze boezems dulden 't nooit
Waar de orkaan ook onze kielen
Langs de wilde zee verstrooit
Nooit wordt uit der Geuzen zielen
Neerland vrij beid uitgerooid
Ja wij komen
Op uw stroomen
Met het recht van onze zaak.
Tiende penning martelvuren
Moordschavotten alva's wraak
Haast verdwijnt ge uit onze muren I
Hoort hetNassau en ontwaak