iro
hem deel hadden en slechts aan het geluk was toete-
schrijven. «Het schoonste en grootste echter, zeidehij
wat mij uxxEEir toekomt, is, dat geen Athener door
mij ongelukkig geworden is.
Maar van de zijde der menschkunde verdient vooral
die wijze van eigen lof de voorkeur, waarbij men in
denzelven even als in eene keurige schilderij licht
en schaduw kunstig weet te vereenigen en bij den lof
tevens zijne gebreken of vroeger ongelnk met tegen
woordig geluk zich herinnertopdat het één door het
andere te meer uilkome en schiltere. - Zóó handelde
ag_atiioci.es die een pottebakker geweest was en na
derhand de heerschappij over geheel Sicilien verkreeg.
Wanneer hij, bij pracht-en feestmaaltijden uit gouden
schalen dronk liet hij aarden vaten daar nevens bren
gen. Dit is zeide hij het werk van volharding en
"deugd. Eertijds maakten wij aardennu zilveren
schalenZulk een eigen lof lokt tot navolging uit
en sticht nutomdat de toehoorder zich daarbij de
mogelijkheid ziet voorgesteldzelf iets groots te worden
cu tot stand tc brengen.
Eindelijk-de eigenlof moet nooit bestuurd worden
door overdrevene eigenliefdemaar moet steeds berus
ten op eene onzijdige beoordeeling van het geen lof
waardig in ons is en ons aansporenom no» beter
en voortreffelijker te worden.
En in waarheid het betamelijk gevoel van eigen-
